آمازون به دنبال اجاره‌ی هواپیما برای تحویل کالا

راساس اخبار منتشر شده در خبرگزاری‌های Seattle Times و Cargo Facts، بزرگ‌ترین فروشگاه اینترنتی یعنی Amazon.com در نظر دارد تعداد ۲۰ فروند جت بویینگ ۷۶۷ اجاره کند تا سرویس ارسال هوایی خودش را راه‌اندازی کند.

 

در هر صورت آمازون سعی می‌کند به هر طریقی که شده از شرکت‌های واسطه‌ی تحویل کالا بی‌نیاز شود.

 

منابع فعال در صنعت حمل و نقل کالا که نامی از آنها برده نشده، به این روزنامه گفته‌اند که این غول تجارت الکترونیکی با چند شرکت اجاره دهنده‌ی‌ هواپیما وارد مذاکره شده است تا به تعداد کافی هواپیما تهیه کند و بتواند تا قبل از پایان ماه ژانویه عملیات‌اش را را‌ه‌اندازی کند. راه‌اندازی این سرویس به آمازون کنترل و تسلط بیشتری برای ارسال کالاهایش خواهد داد. به این ترتیب، از تاخیر در تحویل کالا جلوگیری خواهد شد.

یک تحلیلگر ناشناس هم عنوان می‌کند که ممکن است آمازون برای دیگر شرکت‌ها هم کالاها را تحویل دهد. به این ترتیب، در نهایت به رقابت با شرکت‌های پستی UPS و «فدکس» (FedEx) برمی‌خیزد. این شرکت‌ها به دلیل رشد تجارت الکترونیکی در سال‌های اخیر نتوانسته‌اند به خوبی با میزان تقاضا همگام باشند. دو سال پیش شرکت‌های پستی نتوانستند از عهده‌ی تحویل تعداد زیاد بسته‌ها در تعطیلات بربیایند و بسیاری از کالاها پس از کریسمس تحویل داده شد. به دنبال آن، آمازون مجبور شد کارت‌های هدیه‌ی رایگان ارایه دهد تا ناراحتی مشتریان برطرف شود.

اگرچه آمازون هیچ نظری درباره‌ی این خبرهایی که شایعه شده، ارایه نمی‌دهد، اما این شرکت اخیرا علاقه‌مند شده است که کالاهایش را با کارآمدی و سرعت بیشتری به مشتریان بفرستد. از همین رو، به تحویل کالا با استفاده از پهپاد و ایجاد بزرگراه‌های مخصوص پهپاد فکر می‌کرد. همچنین باز کردن فروشگاه‌های فیزیکی را هم در نظر گرفت. در هر صورت آمازون سعی می‌کند به هر طریقی که شده از شرکت‌های واسطه‌ی تحویل کالا بی‌نیاز شود.

‌

منبع: The Seattle Times

بازخوردهای منفی کاربران در فروش‌های ویژه‌ی آمازون و فلیپ‌کارت

تجارت الکترونیکی در دو دهه‌ی اخیر توانسته سبک زندگی عموم مردم را تغییر دهد. ‌آمارها نشان می‌دهد که تجارت الکترونیکی و به‌خصوص خرید اینترنتی، در سال‌های آینده به رشد خود ادامه داده و شیوه‌ی کسب‌وکار صدها میلیون‌ نفر را متحول می‌کند. اما آیا همیشه اوضاع به وفق مراد خریداران است؟ آیا بزرگ‌ترین شرکت‌های فعال در زمینه‌ی خرید اینترنتی همواره بی‌نقص عمل می‌کنند؟ در ادامه‌ی این نوشته به سراغ دو شرکت آمازون و فلیپ‌کارت می‌رویم و برخی از بازخوردهای کاربران را در قبال خدمات این دو شرکت بررسی می‌کنیم. با دیجی‌کالا مگ همراه باشید.

    ‌‌‌‌‌

ما در این مطلب دو نمونه از سایت‌های فروش آنلاین، از دو منطقه‌ی جغرافیایی مختلف با دو فرهنگ گوناگون را انتخاب می‌کنیم: آمازون به‌عنوان نماینده‌ی کشورهای غربی و فلیپ‌کارت به‌عنوان نماینده‌ی آسیا.

اول از همه با آمازون و تابستان ۹۴ شروع می‌کنیم. تیرماه ۹۴، شرکت آمازون به مناسبت بیستمین سالگرد تاسیس‌اش، فروش ویژه‌ای داشت. در این فروش ویژه که با نام «پرایم‌دی» (Prime Day) معرفی شد، آمازون سعی کرد بهترین تخفیف‌های سال را به خریداران پیشنهاد بدهد. با وجود رکوردهایی که شرکت آمازون در زمینه‌ی ارایه‌ی خدمات ثبت کرد، نارضایتی‌های زیادی از سوی خریداران در شبکه‌های اجتماعی منعکس شد.

بیشترین هجمه‌ی انتقادات به رویداد پرایم‌دی از جانب کاربران شبکه‌های اجتماعی بود. بسیاری از کاربران با اظهار ناامیدی از تخفیف‌های آمازون، بیان می‌کردند که اکثریت کالاهای مشمول فروش ویژه، کیفیت پایینی دارند. اکثریت کاربران اتفاق‌نظر داشتند که سخت‌افزارهای خود آمازون (مثل تبلت‌های کیندل)، از معدود کالاهای باکیفیت این فروش ویژه بودند که متاسفانه همان‌ها هم موجودی‌شان به اندازه‌ی تقاضای کاربران نبود. بیشتر شکایات کاربران در ارتباط با به‌دردنخور بودن کالاهای تخفیفی بود.

شرکت تحقیقاتی «اموبی» (Amobee) که در زمینه‌ی ارایه‌ی راهکارهای بازاریابی فعالیت دارد، مطالعه‌ی مشابهی را انجام داد. بر اساس اطلاعات این شرکت، تا ساعت ۱ عصر روز پرایم‌دی، تنها ۲۳ درصد توییت‌های کاربران رویکردی مثبت داشت. این شرکت اعتقاد دارد آمازون با تمام نگرانی‌های موجود در مورد بازخوردهای منفی، فروش خوبی را در این روز تجربه کرده است.

در آن زمان، دیدگاه‌های مختلفی در مورد تاثیر بازخورد کاربران در شبکه‌های اجتماعی بر روی فروش آمازون وجود داشت. به‌طور مثال در وب‌سایت تحلیلی «اینترنت ریتیلر» (Internet Retailer) به عدم موفقیت آمازون در ایجاد شور و شعف در کاربران برای روز پرایم‌دی اشاره شده است. این در حالی است که تحلیل‌گر ارشد شرکت «ادوبی» (Adobe) دیدگاه متفاوتی داشت. به عقیده‌ی او «چیزی به نام شهرت بد وجود ندارد.» او فکر می‌کند که حتی توییت‌های منفی هم در اطلاع‌رسانی وجود چنین رویدادی، نقشی مثبت بازی می‌کنند.

این‌طور می‌توان نتیجه گرفت که نظرات بسیاری از کاربران در شبکه‌های اجتماعی در مورد پرایم‌دی، منفی بود؛ با این‌حال همین توییت‌ها خیل عظیمی از کاربران را به سمت آمازون کشاند و به خریدشان منجر شد. قسمت بحث‌برانگیز ماجرا اینجاست که دقیقا همان کالاهایی که در توییتر مسخره می‌شدند (‌مثل حوله‌های ارزان‌قیمت میکرو فیبر)، بیشترین فروش را در آمازون تجربه کردند و در دسته‌ی اقلام پرفروش این روز قرار گرفتند.

اما می‌رسیم به فلیپ‌کارت و فراز و نشیب این شرکت در فروش ویژه‌اش. فلیپ‌کارت در مهر ۹۴ فروش ویژه‌ای را با نام «بیگ بیلیون دی» Big Billion Day انجام داد. این فروش ویژه به مدت ۶ روز و تنها از طریق اپلیکیشن موبایل صورت گرفت. این رویداد یکی از نقاط عطف تاریخ تجارت الکترونیکی در دنیا به‌حساب می‌آید. فلیپ‌کارت با این فروش ویژه رکوردهای زیادی را در فروش جابه‌جا کرد و از لحاظ بازاریابی و ارایه‌ی خدمات به الگویی موفق برای فعالان حوزه‌ی تجارت الکترونیکی تبدیل شد. اما بازخوردهای منفی در مورد این رویداد فلیپ‌کارت بسیار زیاد بود.

همان‌طور که اشاره کردیم، فلیپ‌کارت کاملا هوشمندانه فروش ویژه‌ی خود را به کاربران اپلیکیشن موبایل‌اش محدود کرد. به عبارتی دیگر، کاربرانی که هنوز اپلیکیشن فلیپ‌کارت را دانلود نکرده‌ بودند نمی‌توانستند کالاهای تخفیفی این شرکت را بخرند. سیاست بازاریابی فلیپ‌کارت به‌خوبی عمل کرد و این شرکت موفق شد کاربران زیادی را به استفاده از اپلیکیشن خود مجاب کند. این شرکت موفق شد در ۱۰ ساعت اول فروش ویژه‌اش صدها هزار کالا بفروشد. بر اساس آمارها، تراکنش‌های مربوط به خرید کالاها در فروش ویژه‌ی سال ۲۰۱۵ در مقایسه با همین رویداد در سال ۲۰۱۴، حدود ۳۹۵ درصد رشد داشت. با توجه به خریدهای صورت‌گرفته در پلتفرم موبایل، فروش ویژه‌ی Big Billion Day‌ امسال را می‌توان به‌عنوان انقلابی در تجارت همراه به‌حساب آورد. اما همه‌چیز به‌خوبی و خوشی تمام نشد. بازخوردهای منفی از این فروش ویژه از در و دیوار می‌ریخت! گویا هرچه مقیاس پروژه بزرگ‌تر باشد، شکایت‌ها و غر زدن‌ها هم ابعاد جدیدتری پیدا می‌کند.

بزرگ‌ترین شکایت خریداران از رویداد Big Billion Day، تمام شدن موجودی کالاهای فلیپ‌کارت بود. در مواردی کاربران شاکی بودند که به‌محض قرار گرفتن کالا در فلیپ‌کارت و تصمیم به خرید، پیش از فشار دادن دکمه‌ی خرید، کالا ناموجود می‌شد.

فلیپ‌کارت یک پلتفرم «مارکت‌پلیس» (Marketplace) هم دارد. به این معنی که تولیدکنندگان و خرده‌فروشان قادرند خودشان کالا را روی فلیپ‌کارت قرار داده و بفروشند. یکی دیگر از شکایت‌های عمده‌ از فروش ویژه‌ی امسال Big Billion Day، از سوی تامین‌کنندگان کالاها بود. ظاهرا به‌خاطر حجم زیاد درخواست‌ها و سفارشات، فلیپ‌کارت مجبور می‌شد لیست بسیاری کالاها را به خریداران نمایش ندهد. همین موضوع باعث نارضایتی تامین‌کنندگان شده بود.

   ‌‌

در دو مثال بالا دیدیم که موفقیت‌ها و رکوردشکنی‌های دو شرکت آمازون و فلیپ‌کارت در فروش کالا و ارایه‌ی خدمات با بازخوردهای منفی زیادی همراه بود. بزرگ‌ بودن پروژه‌ها ابعاد جدیدی را به انتقادات کاربران اضافه می‌کرد. با این حال، این دو شرکت برای شکستن مرزها و گذشتن از چارچوب‌های تکنولوژیک و لجستیک، ریسک‌های زیادی را متحمل شدند و به توسعه‌ی هرچه بیشتر پلتفرم‌های تجارت الکترونیکی کمک کردند.

‌‌‌   ‌‌

منابع: TimesOfIndia ،BusinessInsider ،Time ،TechCrunch

 

 

 

 

آمازون هم مدعی اسکار می‌شود

آمازون می‌خواهد با تولید ۱۶ فیلم در سال ۲۰۱۶  و همکاری با کارگردانان مطرح شانس‌اش برای بردن جایزه‌ی اسکار بالا ببرد.

 

امیدها و آرزوهای بزوس برای اسکار به آمازون کمک می‌کند که موفقیت‌اش در هالیوود تکمیل شود.

 

در جریان مصاحبه‌ای که «جف بزوس» (Jeff Bezos)، مدیر عامل آمازون، اخیرا با نشریه‌ی آلمانی Die Welt داشته، او عنوان کرده که برای «پرایم» (Prime)، سرویس استریم ویدیوی این شرکت بلندپروازی‌هایی دارند که فراتر از موفقیت اخیرش در مراسم‌های اهدای جوایز «امی» (Emmy) و «گولدن گلوب» (Golden Globe) می‌رود. حالا آمازون می‌خواهد برای سال ۲۰۱۶ میلادی ۱۶ عنوان فیلم بسازد، با این امید که امکان موفقیت در اسکار هم داشته باشد.

امیدها و آرزوهای بزوس برای اسکار به آمازون کمک می‌کند که موفقیت‌اش در هالیوود تکمیل شود. بزوس درباره‌ی موفقیت سریال Transparent آمازون می‌گوید: “آمازون در حال حاضر جوایز گولدن گلوب و امی را برده است. ما می‌خواهیم اسکار را هم ببریم.” «روی پرایس» (Roy Price)، مدیر ارشد استودیوی آمازون در ژانویه هدف تولید ۱۲ فیلم در سال را پیشنهاد داده بود که حالا این رقم به ۱۶ فیلم در سال افزایش یافته است.

بزوس می‌خواهد “پلتفرم جدیدی را در اختیار استادانی چون «وودی آلن» (Woody Allen) و «اسپایک لی» (Spike Lee) قرار دهد.” فیلم «شایرک» (Chiraq) ساخته‌ی اسپایک لی که در سیزدهم آذر ماه اکران شد، اولین فیلم سینمایی است که این شرکت تولید کرده. وودی آلن هم یک سریال شش قسمتی به نام «اشتباه فاجعه بار» (catastophic mistake) برای آمازون می‌سازد که پخش آن در سال ۲۰۱۶ آغاز خواهد شد. شاید بزوس باید دست کارگردان‌های برنده‌ی اسکار را باز بگذارد تا شانس‌اش را برای اسکار بردن این سرویس استریم ویدیو افزایش دهد.

آمازون برای رقابت با بزرگ‌ترین رقیب‌اش یعنی نتفلیکس، به دنبال تولید فیلم سینمایی رفته است. نتفلیکس امسال تلاش‌های زیادی کرده تا رسما به یک استودیوی فیلم‌سازی تبدیل شود. اولین فیلمی که این سرویس استریم تولید کرد Beasts of No Nation بود که به طور هم‌زمان در سینماها اکران شد و به اینترنت راه یافت. بزوس می‌داند که برنامه‌های نتلفیکس برای دو برابر کردن تولید محتوا در سال ۲۰۱۶ نشان می‌دهد که در صنعت سرگرمی سردمداران و مدیران جدیدی ظهور می‌کنند.

رقابت و هم‌گام شدن با سرویس نتفلیکس برای آمازون با چالش‌ها و سختی‌های زیادی همراه خواهد بود. چرا که در حال حاضر این سرویس در زمینه‌ی استریم ویدیو حرف اول را می‌زند و شهرت بیشتری دارد. اما شاید بزوس پس از پرتاب یک موشک به فضا و فرود موفقیت‌آمیز آن فکر می‌کند که هیچ کاری غیرممکن نیست.

منبع: Digital Trends

[CES 2016] برنامه‌ی ویژه‌ی آمازون در نمایشگاه CES 2016

حتما در چند روز گذشته درباره‌ی نمایشگاه CES امسال که قرار است از روز چهارشنبه تا جمعه‌ی همین هفته درهای‌اش به روی بازدیدکننده‌ها از سرتاسر جهان باز کند، چیزهایی شنیده‌اید. CES که بزرگ‌ترین نمایشگاه حوزه‌ها‌ی IT و تکنولوژی در کشور ایالات متحده به‌شمار می‌رود، هر ساله میزبان چند ده هزار شرکت‌کننده و بازدید‌کننده از کشورهای مختلف جهان است. در جریان این نمایشگاه هم بخش زیادی از تکنولوژی‌های روز و آینده که قرار است طی یک سال بعد در اختیار عموم مصرف‌کنندگان قرار بگیرد، رونمایی می‌شود. یکی از نکات جذاب و قابل توجه نمایشگاه CES هر سال معرفی محصولات، تکنولوژی‌ها و سازوکارهایی است که شاید در لحظه‌ی رونمایی خیلی چنگی به دل نزنند، اما خیلی از آن‌ها ترندهای رایج و پرطرفدار سال‌های آتی را سروشکل می‌دهند.

 

آمازون قصد دارد در غرفه‌ی بزرگی که برای نمایشگاه در نظر گرفته، بخش ویژه‌ای را هم برای معرفی محصولاتی که در جریان همین نمایشگاه رونمایی شده‌اند یا برای فروش عرضه شده‌اند، در نظر بگیرد.

 

آمازون هم با یکی از همین ایده‌های جالب و دست اول به نمایشگاه CES 2016 آمده است. از آن‌جا که اکثر محصولاتی که در جریان نمایشگاه معرفی و رونمایی می‌شوند، در فاصله‌ی زمانی اندک در اختیار مصرف‌کننده‌ها قرار خواهند گرفت، نیاز به راه‌اندازی سازوکاری که شرکت‌گنندگان در نمایشگاه بتوانند همان‌جا نسبت به خرید یا پیش‌خرید محصولات اقدام کنند، به‌شدت احساس می‌شد. حالا امسال مجموعه‌ی آمازون می‌خواهد این نیاز شرکت‌کنندگان نمایشگاه CES را برطرف کند. آمازون قصد دارد در غرفه‌ی بزرگی که برای نمایشگاه در نظر گرفته، بخش ویژه‌ای را هم برای معرفی محصولاتی که در جریان همین نمایشگاه رونمایی شده‌اند یا برای فروش عرضه شده‌اند، در نظر بگیرد. به این ترتیب در غرفه‌ی آمازون اطلاعات مورد نیاز درباره‌ی تمام محصولاتی که در جریان نمایشگاه CES رونمایی و معرفی شده‌اند در اختیار بازدیدکننده‌ها قرار می‌گیرد؛ اطلاعاتی که مستقیما از غرفه‌ی هر محصول بروزرسانی می‌شود و از هر نظر دست اول هستند. جالب‌‌تر این‌که بازدیدکننده‌ها از غرفه‌ی آمازون در هر لحظه می‌توانند در جریان اطلاعات جانبی هر محصول، مثل خبر‌های سایت‌های مهم تکنولوژی، نقدهای نشریات و سایت‌ها از محصولات جدید و حتی نقدهای ویدیویی آن‌ها قرار بگیرند.

از همه‌ی این‌ها جالب‌تر این‌که غرفه‌ی آمازون نخستین جایی خواهد بود که بازدیدکننده‌ها می‌توانند نسبت به پیش‌خرید محصولاتی که چشم‌شان را گرفته، اقدام کنند و به این ترتیب مطمئن باشند جزو اولین کسانی خواهند بود که از این محصولات انقلابی استفاده خواهند کرد.

سازوکار فروش محصولات، خصوصا گجت‌ها و دستگاه‌های الکترونیکی، بلافاصله پس از رونمایی‌شان سنت جدیدی نیست و پیش از این در نمایشگاه‌های مختلفی از آن استفاده شده است. مثلا مایکروسافت هر بار که از مدل‌های جدید کنسول‌های ایکس‌باکس رونمایی کرده، بلافاصله در خارج از سالن برگزاری کنفرانس مطبوعاتی مدل جدید را در اختیار مصرف‌کنندگان قرار داده. اما عملیات متمرکزی که آمازون قصد انجام‌اش را دارد مطمئنا به هر چه بیش‌تر جا افتادن این سنت کمک خواهد کرد. در نهایت هم تمام این برنامه‌ریزی‌ها به سود مصرف‌کننده‌هایی خواهد بود که علاقه دارند پیش از همه به محصولات جدید دسترسی پیدا کنند.

منبع: DigitalTrends

‌

[CES 2016] همکاری فورد و آمازون؛ از داخل خودرو، خانه‌تان را کنترل کنید

«آمازون اکو» (Amazon Echo) را که می‌شناسید؟ همان دستیار صوتی آمازون که سخت‌افزار آن به شکل یک استوانه است و هرچه از او بپرسید و بخواهید (البته در صورتی که در حد توانش باشد) را پاسخ می‌دهد. حالا شرکت خودروسازی فورد بنا را به همکاری با آمازون در این فناوری گذاشته و می‌خواهد بعضی خودروهایش را به آن مجهز کند. بدین ترتیب نه تنها می‌توانید با استفاده از دستیار صوتی قسمت‌هایی از خودروی خود را کنترل کنید، بلکه حتی به هنگام رانندگی می‌توانید از آن بخواهید که مثلا درب گاراژ خانه‌ی شما را باز کند یا چراغ‌های خانه را خاموش کند. وقتی در خانه نشسته‌اید هم مثلا می‌توانید از آن بخواهید که میزان شارژ باتری خودروی الکتریکی شما را بگوید و آن را روشن کند. البته اسم دستیاری صوتی شما الکسا است. این فناوری فقط به کنترل چیزهایی که در خانه هست محدود نمی‌شود و می‌توانید موقعی که در خودرو هستید، وسایل هوشمند خود مثل گوشی هوشمندتان را هم کنترل کنید. ویدیوی مربوط به آن را حتما در قسمت بالا ببینید.

‌

منبع: Engadge

ارسال کالا با پهپاد؛ آمازون و گوگل چگونه ترافیک پهپادها را کنترل می‌کنند؟

مدتی است که دو شرکت آمازون و گوگل در مورد ارسال کالا با پهپاد صحبت می‌کنند. اما آن‌ها چطور می‌خواهند ترافیک پهپادها را در آسمان کنترل کنند؟ این سوالی است که در دو سال اخیر ذهن منتقدان این قبیل‌ پروژه‌ها را به خود مشغول کرده. چند روز پیش و در جریان رویداد CES 2016، آمازون، گوگل و نمایندگانی از ناسا و اینتل به‌تفصیل درباره‌ی این مشکل صحبت کردند. در ادامه با جزییات بیشتری به این موضوع می‌پردازیم. با دیجی‌کالا مگ همراه باشید.

 ‌‌‌      ‌‌

 

آمازون در سال ۲۰۱۳ از یک ایده‌ی جاه‌طلبانه پرده برداشت و بحث در مورد استفاده از پهپاد برای ارسال کالا را مطرح کرد. گوگل هم در سال ۲۰۱۴ اطلاعاتی را در مورد «پروژه‌ی وینگ» (Wing Project) منتشر کرد.

 

   ‌‌    ‌‌

گرچه در شرایط فعلی این موضوع کمی تخیلی به نظر می‌رسد، اما ظاهرا ارسال کالا با این پرنده‌های کوچک غیرنظامی در آینده به عملیاتی عادی تبدیل خواهد شد. پهپادها در چند سال آینده به بخشی جدایی‌ناپذیر از تجارت الکترونیکی و صنعت حمل‌و‌نقل هوایی تبدیل خواهند شد. پیش از عملی شدن استفاده از پرنده‌ها، یک سری مسایل باید حل بشوند.

آمازون و گوگل در بسیاری از موارد با هم اتفاق نظر دارند؛ اما به نظر می‌آید که تفاوت‌های بارزی بین رویکرد این دو شرکت در قبال پرواز پهپادها وجود داشته باشد. اول با رویکرد متمرکز گوگل شروع می‌کنیم.

 

گوگل یا بهتر است بگوییم آلفابت با پروژ‌ه‌ی موسوم به Project Wing می‌خواهد ارسال کالا با پهپاد را امکان‌پذیر کند.

پیشنهاد گوگل این است: باید یک سیستم متمرکز وجود داشته باشد. در این سیستم، پیش از این‌که یک پهپاد به هوا بپرد، باید محل کنونی پهپاد و مقصدش مشخص باشد. سیستم متمرکز باید دستور پرواز را صادر کند. این سیستم بر اساس ترافیک موجود، ممکن است لازم باشد که در برنامه‌های پرواز تغییراتی ایجاد کند. پهپاد با سیستم متمرکز در ارتباط است و در صورت لزوم آپدیت‌های لازم را دریافت می‌کند.

در مدل پیشنهادی گوگل، برنامه‌ی پرواز باید از قبل مشخص باشد. با این‌حال پهپادها می‌توانند برای برخی کارها مثل تصویربرداری از منطقه، تقاضای فضای بیشتری بکنند و مجری قانون هم بر اساس قوانین موجود درخواست آن‌ها را بررسی کند. در طول مسیر اگر اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ داد، پهپاد می‌تواند مشکل را با همکاری سیستم کنترل مرکزی حل می‌کند.

در واقع گوگل می‌خواهد یک نسخه‌ی خودکار از سیستم مراقبت پرواز فعلی (ATC) را طراحی کند. «دیو واس» (Dave Vos) مدیر بخش «پروژه‌ی وینگ» (Project Wing) به یکی از محدودیت‌های سیستم‌های مراقبت پرواز فعلی اشاره می‌کند. او می‌گوید: «[در سیستم مراقبت پرواز فعلی] نیروی انسانی در فرایند کار دخالت دارد. اگر سیستم کاملا خودکار کار کند، سرعت فرایند کنترل پرواز زیاد می‌شود.»

مدل پیشنهادی گوگل یک ویژگی دیگر هم دارد: پهپاد و سیستم متمرکز نیازی ندارند که پیوسته با هم در ارتباط باشند. پهپاد باید قادر باشد که بدون ارتباط با سرورها و اداره‌ی هوانوردی فدرال آمریکا (FAA) از عهده‌ی کار خود بربیاید.

 

آمازون روی سرویسی با نام Prime Air کار می‌کند. پهپادها در این سرویس نقش اصلی را بازی می‌کنند.

به‌سراغ مدل پیشنهادی آمازون می‌رویم. در مدل آمازون، تاکید کمتری بر روی سیستم مدیریت و هماهنگی مرکزی وجود دارد. در این مدل، حسگرهای پیشرفته و فناوری‌های مربوط به پیشگیری از برخورد با موانع، نقشی کلیدی را بازی می‌کنند.

«پال مایسنر» (Paul Misener) از مدیران ارشد آمازون با نظرات دیو واس، مدیر پروژه‌ی وینگ گوگل، تا حدی موافق است؛ اما او اعتقاد دارد که پیاده‌سازی یک سیستم هماهنگ برای هدایت و کنترل پروازها کافی نیست. او می‌گوید باید تدبیری برای مواجهه با پرندگان، بادکنک‌ها، بادبادک‌ها و سایر اشیای پرنده اندیشیده شود؛ به‌خصوص در ارتفاعات پایین که سیستم مراقبت پرواز (ATC) نقش مهمی نمی‌تواند بازی کند و کنترل زیادی ندارد.

آمازون به دنبال ساخت پهپادهایی مجهز به حسگرهای مختلف است که خودشان تا حد زیادی از پس موانع پیش رو بربیایند. این مدل همچنین بخشی از یک سیستم هماهنگ خواهد بود. اما دیگر از آن سیستم متمرکز و کنترل‌کننده‌ای که گوگل در پی آن است خبری نیست. هدف آمازون این است که کاری کند پهپادها به‌کمک حسگرهای تعبیه‌شده، خودشان به‌طور مستقل از برخورد با هم جلوگیری کنند.

آمازون و گوگل با وجود این اختلاف رویکرد، در یک موضوع به‌شدت با هم توافق دارند: نباید قوانین مرتبط با چنین پروژه‌هایی را از ابتدا وضع کرد. این‌کار جلوی شکوفایی صنعت پهپادهای تجاری را می‌گیرد. این دو شرکت اعتقاد دارند بر اساس قواعد موجود، باید چارچوبی وضع شود که همه در مورد آن هم‌رای باشند. سپس در قالب این چارچوب، فناوری‌های مورد نیاز تکمیل شوند.

لازم به ذکر است که گوگل، آمازون و تقریبا تمامی شرکت‌های فعال در زمینه‌ی پهپادهای تجاری، با ناسا (NASA) و اداره‌ی هوانوردی فدرال آمریکا (FAA) همکاری مستمر دارند. این همکاری‌ بخشی از پروژه‌ی موسوم به UTM‌ است. این پروژه بر روی مدیریت ترافیک پهپادها متمرکز است. در راستای این طرح، ناسا به کمک همکاران‌اش می‌خواهد فاصله‌ی ۶۱ متری تا ۱۵۲ متری (۲۰۰ تا ۵۰۰ پا) از سطح زمین را به پهپادهای تجاری اختصاص بدهد. آن‌ها سعی خواهند کرد که راهکاری مناسب برای مدیریت پهپادها در این ارتفاع پیدا کنند. این پروژه‌ی مشترک، بلندمدت است و احتمالا نتایج و دستاوردهای آن تا سال ۲۰۱۹ عملی نخواهد شد. اما آمازون و گوگل تا آن موقع صبر خواهند کرد؟ این‌طور به‌‎نظر نمی‌رسد. حتما در روزها و ماه‌های آینده خبرهای زیادی در مورد تلاش‌های این دو شرکت برای به پرواز درآوردن پهپادها خواهیم شنید. آن‌ها می‌خواهند در ارسال کالا انقلاب ایجاد کنند و برای رسیدن به این هدف، رقابتی سخت در راه است.

در انتها پیشنهاد می‌کنیم ویدیوی زیر را تماشا کنید. در این ویدیو «جرمی کلارکسون»، مجری سابق برنامه‌ی Top Gear، از سرویس پرایم ایر آمازون می‌گوید.

 

 

دانلود

‌‌‌    ‌‌‌   ‌‌

منبع: TechCrunch

 

 

برنامه‌ی آمازون برای راه اندازی حمل و نقل دریایی

درصد بزرگی از محصولاتی که وارد امریکای شمالی می‌شوند، توسط کشتی‌ها حمل شده‌اند؛ طوری که حمل و نقل دریایی و اقیانوسی به امریکا، صنعتی با ارزشی معادل ۳۵۰ میلیارد دلار است. شرکت بزرگ آمازون هم این موضوع را می‌داند و این طور که به نظر می‌رسد، نمی‌خواهد تا سود بزرگ این تجارت را از دست بدهد.

 

ارسال یک کانتینر ۱۲ متری توسط حمل و نقل دریایی فقط ۱۳۰۰ دلار هزینه بر می‌دارد.

 

شعبه‌ی چین شرکت آمازون اخیرا توانسته است تا از کمیسیون حمل و نقل دریایی امریکا اجازه‌ی فعالیت دریافت کند؛ یعنی این شرکت می‌تواند از این پس به صورت قانونی بارهای شرکت‌های دیگر را هم حمل کند. این خدمات جدید آمازون Fullfilment by Amazon یا FBA نام گرفته است و به شرکت‌های تحت قرارداد شعبه‌ی چین آمازون اجازه می‌دهد تا راحت‌تر و ارزان‌تر محصولات خود را جا به جا کنند. به طور کلی، سرویس FBA آمازون برای مصرف‌کننده‌ها تفاوت خاصی ایجاد نخواهد کرد.

حمل و نقل دریایی هزینه‌ی نسبتا پایینی دارد. طبق گزارش وب‌سایت Business Insider، ارسال یک کانتینر ۱۲ متری فقط ۱۳۰۰ دلار هزینه بر می‌دارد. یعنی اگر در این کانتینر ۱۰ هزار محصول وجود داشته باشد، ارسال هر کدام فقط ۱۳ سنت هزینه داشته است. هزینه‌ی اصلی حمل و نقل، شامل حمل کانتینرها از کشتی‌ها و پردازش آن‌ها می‌شود.

از گوشه و کناری شنیده می‌شود که آمازون به دنبال این است تا تمام این مراحل را به صورت اتوماتیک (چه نرم‌افزاری و چه سخت‌افزاری) انجام دهد.

‌

منبع: The Verge

پهپادهای آمازون در کم‌تر از سی دقیقه سفارش‌ها را تحویل می‌دهند

مدتی است که شرکت آمازون (Amazon) که یکی از پیشروهای فروش الکترونیکی کالا در جهان است، تبلیغات فراوانی برای ارسال کالاهای سفارشی مشتریان با پهپادهایش آغاز کرده و مدیر ارشد آمازون اعلام کرده که پهپادهای این شرکت در مدت کم‌تر از سی دقیقه کالا را به دست مشتری می‌رسانند.

ارسال کالا با پهپاد هنوز نه در آمازون و نه هیچ شرکت دیگری آغاز نشده است.

پاول میسنر (Paul Misener)، معاون اول سیاست جهانی آمازون در مصاحبه‌ای که روز دوشنبه با یاهو (Yahoo) داشت، گفت: “آمازون می‌داند وزن پهپاد کم نیست و باید کالایی را هم همراه خود تا یک مسافت حمل کند. با تمام این احوال لازم می‌بینیم تا کالاهای مشتریان را در کم‌تر از سی دقیقه از زمان ثبت سفارش به دست آن‌ها برسانیم. معیار ما شعاع ۱۶ کیلومتری و حداکثر وزن ۲۵ کیلوگرم برای هر محموله است که این وزن تا ۲٫۲ کیلوگرم بیش‌تر هم جای افزایش دارد.”

این ۲۵ کیلوگرم حداکثر وزنی هست که سازمان هوانوردی فدرال ایالات متحده برای پهپادهای آمازون معین کرده است.

 

فعلا آمازون دارد انواع نمونه‌های اولیه‌ی پهپادها را تست می‌کند

 

فعلا آمازون دارد انواع نمونه‌های اولیه‌ی پهپادها را تست می‌کند، چون گویا این شرکت قصد ندارد فقط از یک مدل پهپاد برای پروژه‌های ارسال هوایی استفاده کند. منطقی است که آمازون برای انواع مناطق جغرافیایی با شرایط آب‌وهوایی متفاوت سرد و خشک و بارانی، پهپادهای مختلفی را انتخاب کند. ضمنا آمازون آزمایش روی روند ارسال کالا با پهپاد را تحت عنوان سرویس پرایم ایر (Prime Air) آغاز کرده و مدتی قبل هم ویدیویی تبلیغاتی هم با حضور جرمی کلارکسن، مجری پیشین برنامه‌ی «تخته گاز» ساخت.

آمازون در تحویل هوایی کالا تنها نیست و شرکت پست DHL هم مدتی است که برای ارسال سریع کالا روی پروژه‌ی پارسل‌کوپتر (Parcelcopter) کار می‌کند و ضمنا والمارت (Walmart) هم در مهر ماهی که گذشت، خبر داد که دارد پهپادهای اختصاصی ارسال کالای این فروشگاه عظیم را تست می‌کند. ارسال کالا با پهپاد هنوز نه در آمازون و نه هیچ شرکت دیگری آغاز نشده است. باید منتظر باشیم تا ببینیم این شرکت‌ها چگونه برنامه‌ی پهپادها را اجرا و ترافیک هوایی را کنترل خواهند کرد.

‌

منبع: Cnet

 

به کمک آمازون، لباس‌شویی‌ها خودشان پودر سفارش می‌دهند

سال گذشته‌ی میلادی، شرکت آمازون از دکمه‌ای به اسم Dash Button رونمایی کرد. این دکمه که برای محصولات مشخصی ساخته شده بود، به افراد اجازه می‌داد تا با فشردن آن، بدون هیچ دنگ و فنگی محصولات مورد نیازشان را سفارش دهند. با استفاده از این دکمه‌ها، دیگر نیازی به سفارش دادن از طریق وب‌سایت نبود؛ تنها کافی بود برای مثال دکمه‌ی مایع ظرف‌شویی را فشار دهید تا سفارش ثبت و برای‌تان ارسال شود.

 

دکمه‌ی Dash Button‌ برای برند Tide

آمازون دو روز پیش از سرویس جدیدی به اسم Dash Replenishment Service رونمایی کرد. این سرویس حتی نیاز به فشردن دکمه را هم برطرف می‌کند؛ یعنی خود دکمه‌ها کمبود مواد مورد نیاز خانه‌تان را می‌فهمند و به صورت اتوماتیک، آن‌ها را سفارش می‌دهند.

اولین دستگاه‌هایی که با سرویس جدید آمازون کار خواهند کرد، پرینترهای شرکت Brother، یک لباس‌شویی جنرال‌الکتریک و یک دستگاه مانیتور گلوکز خون خواهد بود.

با این حال باید این موضوع را هم در نظر داشته باشید که سرویس جدید آمازون، فقط با دستگاه‌های هوشمندی کار می‌کند که خودشان توانایی محاسبه میزان مواد مورد نیازشان را دارند. برای مثال این سرویس با بیش از ۴۵ مدل مختلف از پرینترهای Brother همخوانی دارد. می‌توانید به وب‌سایت Brother بروید تا این سرویس را فعال کنید. پس از فعال شدن، قبل از این که جوهر پرینتر تمام شود، یک بسته‌ی جدید برای‌تان به صورت اتوماتیک سفارش داده می‌شود.

قرار است شرکت‌ها و دستگاه‌های مختلفی به زودی از این سرویس جدید آمازون پشتیبانی کنند.

‌

منبع: Mashable

آمازون در چالش؛ ۵ دلیل ترک سرمایه‌گذاران

چند روز پیش شرکت آمازون، آمار و ارقام اقتصادی‌اش مربوط به سه ماهه‌ی چهارم سال مالی ۲۰۱۵ را منتشر کرد. با وجود پیشرفت‌های چشم‌گیری که در این گزارش به چشم می‌خورد، این آمار چندان هم برای سهام‌داران آمازون خوشایند نبود؛ این موضوع به‌قدری جدی است که در چند روز گذشته خرید و فروش سهام آمازون ۱۰ درصد کم‌تر شده است و سهامداران این شرکت کم و بیش از سرمایه‌ی خودشان در آمازون کاسته‌اند.

این موضوع می‌تواند دلایل خاصی داشته باشد. در ادامه به اختصار نگاهی به برخی از دلایل خروج سرمایه‌گذاران و سهامداران آمازون می‌اندازیم.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

شرکت هنوز هم سوددهی دارد، اما نه به اندازه‌ی کافی

شرکت آمازون در گزارش مالی‌اش، خبر از سود ۴۸۲ میلیون دلاری در آخرین سه ماهه‌ی مالی‌اش در سال ۲۰۱۵ میلادی داده است. به عبارتی دیگر می‌توان گفت که هر سهم آمازون در حال حاضر یک سودی برابر با یک دلار دارد. تحلیل‌گران اقتصادی پیش‌بینی می‌کردند تا هر سهم آمازون ۱٫۵۶ دلار سود داشته باشد و رقم گزارش شده، بسیار پایین‌تر از سطح انتظارات سهامداران است.

با این‌که سود آمازون ۴۵ سنت برای هم سهم افزایش داشته است، اما سرمایه‌گذاران این شرکت انتظار سه ماهه‌ی پایان سال خیلی پربارتری داشتند. انتظاری که مجموعه‌ی آمازون نتوانسته آن را برآورده کند.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌

درآمدها به انداز‌ه‌ی پیش‌بینی شده نیستند

درآمدهای آمازون از فروش، برابر با ۳۵٫۷۵ میلیارد دلار گزارش شده است. این مقدار کمی از پیش‌بینی‌های تحلیل‌گران اقتصادی کمتر است. البته فروش خالص آمازون در مقایسه با همین مدت زمان در سال گذشته، رشدی ۲۲ درصدی داشته است. سال گذشته آمازون فروش خالصی ۲۹٫۳ میلیارد دلاری داشت.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

سرویس‌های آنلاین و ابری آمازون جواب نداده‌اند

سرمایه‌گذاران آمازون، امید زیادی به سرویس‌های ابری و آنلاین این شرکت مثل Amazon Web Services داشتند. آن‌ها به این سرویس‌ها به عنوان یکی از منابع کلیدی سودآوری نگاه می‌کردند. البته فروش‌ها افزایش داشته‌اند، اما سطح انتظارات سهام‌داران را بر آورده نکرد‌ه‌اند.

فروش بخش Amazon Web Services با ۶۹ درصد افزایش، ۲٫۴ میلیارد دلار گزارش شده است. سود عملیاتی این بخش هم برابر با ۶۸۷ میلیون دلار بوده است. با این اوصاف، پیش‌بینی می‌شد تا این بخش از آمازون، حداقل ۷۰ درصد پیشرفت داشته باشد.

‌‌‌‌‌‌‌

رشدهای آمازون بدون هزینه نبوده‌اند

هزینه‌های عملیاتی آمازون ۲۰٫۵ درصد بیشتر شده است. آمازون در حالی که سال گذشته و در همین مدت، ۲۸٫۷ میلیارد هزینه کرده بود، این هزینه‌ها امسال به ۳۴٫۶ میلیارد دلار رسیده است.

‌‌‌‌‌‌‌‌

پیش‌بینی‌های تحلیل‌گران اقتصادی تحقق نیافتند

قبل از اینکه آمازون گزارش مالی اخیر خود را منتشر کند، افرادی که در این شرکت سرمایه‌گذاری کرده و سهام خریده بودند، با بازگشت بیش از صد درصدی سرمایه‌‌ی خود در دوازده ماه روبرو بودند. با این حال، با افت سهام آمازون، مبلغ بازگشت پول آن‌ها به کم‌تر از ۸۰ درصد رسید.

‌‌‌‌‌

سود و درآمدهای شرکت آمازون در مقایسه با سال گذشته رشد کرده است؛ این مقدار به اندازه‌ای بوده که حتی نمی‌توان ادعا کرد که این رشد، بزرگ و کافی نبوده است. با این حال، سرمایه‌گذاران این شرکت و سهام‌داران، سطح انتظارات بسیار بالاتری از آمازون داشته‌اند. تحلیل‌گران اقتصادی، وضعیت بسیار بهتری را برای بزرگ‌ترین فروشگاه آنلاین دنیا پیش‌بینی کرده بودند؛ اما بسیاری از این پیش‌بینی‌ها، محقق نشده‌اند. همین موضوع به خودی خود، باعث رکود سهام آمازون در بازار بورس شده است و این موضوع به مذاق سهام‌داران خوش نیامده.

آمازون برنامه‌های مختلف دیگری هم برای بهتر کردن وضعیت اقتصادی خود در نظر گرفته است؛ برنامه‌هایی مثل Amazon Dash یا Amazon Replacement Service که با همکاری شرکت‌های مختلفی به زودی راه خواهند افتاد. این شرکت حتی با کارگردان‌هایی مثل «جیم جارموش» برای ساخت فیلم قرار داد بسته است و می‌خواهد سرویس استریم فیلم خودش را از قبل بسیار گسترده‌تر کند.

‌‌‌‌‌‌‌‌

منبع: Wall Street Journal