اقدامات فدکس Fedex

Fedex در عصر پیشرفت شرکت های لجستیکی همیشه برنده خواهد بود

گزارش‌ها حاکی از آن است که حجم بسته‌های تجارت الکترونیک شرکت لجستیکی فدکس ۲٫۲% رشد کرده است. این در حالی است که درآمد به ازای هر بسته برای Fedex در سه ماهه سوم سال قبل ۶٫۱% رشد داشته است.

دلیل این تفاوت در رشد تعداد بسته‌ها و درآمد ناشی از تحویل هر بسته را می‌توان در تلاش مضاعف کارکنان فدکس در ارسال تعداد بیشتری بسته در روز دانست. به عبارتی حمل و نقل بسته‌های تجارت الکترونیک به بیش از دوبرابر میانگین روزانه شده است. این عملکرد خوب فدکس در بازه‌ی زمانی بین جمعه سیاه و کریسمس بیشتر مشهود بود. فدکس در این فاصله زمانی، با تهمیداتی که اندیشیده بود توانست به همراه شرکت لجستیکی UPS رکورد خوبی را در ارسال بسته‌ها قبل و در طول تعطیلات سال نوی میلادی رقم زد. از اقداماتی که این شرکت‌ها برای هندلینک حجم کاری بالا در زمان اوج تقاضا انجام دادند، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

• افزایش تعداد کارکنان در بخش راننده و موزعان بسته
• استفاده از نیروی کار داوطلب برای کار در روزهای تعطیل به ازای دریافت درآمد بیشتر
• برنامه‌ریزی و زمانبندی حساب شده برای مدیریت عملیات کالا
• تماس با مشتریان قبل از ارسال کالا اختصاصا در ایامی که مسافرت زیاد بوده و جلوگیری از افزایش موارد برگشتی
• هماهنگی و ارتباط موثر با فروشگاه‌های اینترنتی در زمینه تامین و جابجایی کالا

مدیران ارشد Fedex قبلا نیز اعلام کرده بودند که ارسال بسته‌های تجارت الکترونیک باعث سودآوری بیشتر برای آن‌ها شده است. آن‌ها همچنان روی این مسئله تاکید دارند و معتقدند که نرخ رشدِ خود را مدیون تحویل بسته‌های تجارت الکترونیک به مشتریان فروشگاه‌های اینترنتی می‌دانند. طبق آماری که منتشر شده شرکت ارسال فدکس در طول فصل تعطیلات سال ۲۰۱۵ تعداد ۳۵۰ میلیون بسته را تحویل داده است. این عدد در زمان مشابه سال ۲۰۱۶ به ۳۸۵ میلیون بسته رسید. این روند در سال ۲۰۱۷ نیز  روند صعودی داشته است. فدکس هم اکنون برای ۳۱۳ خرده‌فروش اینترنتی خدمات لجستیک و حمل‌ونقل ارائه می‌دهد.

 

افزایش سود در مقابل افزایش هزینه‌ها؛ راه‌حل مدیریتی فدکس

البته طی این مدت که فدکس تمرکز خود را روی کار با فروشگاه‌های اینترنتی قرار داده است، بخاطر افزایش حجم کار، شرکت با افزایش هزینه‌ در بخش‌های مختلف نیز مواجه بوده است. نرخ حمل‌و نقل زمینی و هوایی حدود ۵% افزایش داشته است. بعلاوه اینکه هزینه‌های مربوط به ملزومات بسته‌بندی و عملیات متفرقه روی اجناس افزایش داشته است.

بنابراین با این روند افزایشی در هزینه‌ها، شرکت فدکس باید اقدامات موثری برای کنترل هزینه‌ها داشته باشد تا کسب‌وکار سودمند خود را گسترش دهد. یکی از اقدامات فدکس راه‌اندازی مرکز پردازش سفارشات جدیدی با نام FedEx Fulfillment بود تا اختصاصأ به بیزنس‌های تجارت الکترونیک کوچک و متوسط ارائه خدمت دهد. این مرکز امکان تحقق مدیریت پیشرفته انبار، زمانبندی ارسال‌های یک الی دو روزه در سرتاسر ایالات متحده و کنترل و کاهش سفارشات برگشتی را فراهم کرده است. مرکزی تخصصی که با وجود سیستم‌های مدرن مدیریت سفارشات، به فروشگاه‌هایی ارائه خدمت می‌دهد که در تلاش برای گسترش فروش هستند. به این صورت با بالابردن ترافیکِ روزانه، هزینه‌ها تا حدودی کاهش می‌یابد.

فدکس نمی خواهد مثل ups بابت ارسال در روزهای تعطیل هزینه بیشتری پرداخت کند

شرکت لجستیکی ups همانند فدکس، از شرکت‌های بزرگ و موفق لجستیک طرف سوم است که سهم زیادی در ارسال بسته‌های تجارت الکترونیک ایالات متحده دارد. یو‌پی‌اس برای کارِ کارکنانش در روزهای تعطیلات سال نوی میلادی، تعرفه‌های تحویل بسته را تا حدودی افزایش داد تا بتواند هزینه‌های خدمات اضافی در روزهای تعطیل را جبران کند.

فدکس اما از این کار صرفه‌نظر کرده و بسته‌ها را در تمام طول سال، صرفه‌نظر از اینکه تعطیلات است یا نه، با قیمت یکسان ارسال می‌کند. مدیر بازاریابی فدرال اکسپرس هفته گذشته این خبر را اعلام کرد و گفت : ما بر این عقیده هستیم که سرمایه‌گذاری لازم برای ارائه خدمات برتر در فصل اوج کاری، جبران خواهد شد. به همین دلیل در حال حاضر با تعدادی مشتری ثابت با روند افزایشی در سفارشات کار می‌کنیم تا هم بتوانیم خدمات مورد انتظار آن‌ها را برآورده کنیم و هم از قیمت تمام شده محصولات اطمینان حاصل کنیم.

در هر حال، هر شرکتی با توجه به استراتژی خود برای رشد اقدام به ارائه خدمات به مشتریانش می‌کند. باید دید کدام خط فکری در آینده منجر به موفقیت روزافزون یکی از این دو شرکت خواهد شد.

اکوسیستم خرده فروشی در سال ۲۰۱۸

ارسال سریع، دسته بندی های بزرگتر و تجاری سازی داده محور از جمله موضوعاتی هستند که برای ادامه رشد تجارت الکترونیک و خرده فروشی در سال ۲۰۱۸ ضروری اند.

جدای از همه ی اتفاقاتی که در سال ۲۰۱۷ بر سر صنعت خرده فروشی آمد و صدها باری که این صنعت صدای مرگ خود را شنید، گزارش وزارت بازرگانی ایالات متحده رشد ۱۵ درصدی تجارت الکترونیک در سال ۲۰۱۷ را نشان می دهد و ارزش سهام بسیاری از خرده فروشان با تکیه بر ابتکارات افزایش پیدا کرده است. این پروژه ها با تکیه بر موفقیت در سال ۲۰۱۷ و بهبود وضعیت اقتصاد و همچنین نوآوری و خلاقیت خود، فرصت رشد بیشتری در سال ۲۰۱۸ خواهند داشت.

همه مصرف کنندگان هنگامی که نام تجارت الکترونیک را می شنوند، تمایل دارند روی آمازون تمرکز کنند اما داده ها نشان می دهد گرچه آمازون سهم بزرگی از تجارت الکترونیک را در اختیار دارد اما به اندازه کافی در دسترس نیست. سهم بازار آمازون در ۲۰۱۷ نسبت به ۲۰۱۶ مقداری کاهش را نشان می دهد. این درحالی است که بخش غیرآمازون تجارت الکترونیک رشد بیشتری داشته است.

مفهوم اکوسیستم در خرده فروشی :

عبارت و مفهوم اکوسیستم خرده فروشی برای تغییر و نوآوری به وجود آمده است و تنها زمانی اهمیت دارد که نوآوران واقعی در ارائه تجارب حقیقی مصرف کننده به اوج می رسند. منظور از اکوسیستم خرده فروشی شرایطی است که در آینده پیرامون صنعت خرده فروشی خواهد بود و بر روند آن تاثیر می گذارد.

در مرکز تحقیقاتی CommerceHub روزانه اطلاعات بیش از ۱۱،۰۰۰ خرده فروش بازارها، برندها و توزیع کنندگان برای آگاهی از آینده خرده فروشی ها جمع آوری و بررسی می شود. براساس این بررسی ها پنج پیش بینی وجود دارد که روی اکوسیستم خرده فروشی در سال ۲۰۱۸ تاثیرگذار خواهد بود:

۱- سیستم های تحویل سریع

آمازون میلیاردها دلار برای ساختن شبکه ای از صدها مرکز پردازش سفارشات آنلاین خود در سراسر جهان سرمایه گذاری کرده است. برای رقابت با آمازون، خرده فروشان باید پیشنهادات رقابتی حمل و نقل را با گزینه های تحویل سریع ارائه دهند. اما هنگامی که آنها قادر به سرمایه گذاری در دارایی های فیزیکی آمازون نیستند، چگونه می توانند رقابت کنند؟ شاید چاره کار بقیه خرده فروشان به حداکثر رساندن ارزش دارایی های خود – فروشگاه های فیزیکی و انبارهای خود – و تکیه بر شبکه حمل مویرگی به منظور بهینه سازی حمل و نقل و انتخاب حامل مناسب -مثل شرکت های لجستیکی طرف سوم- برای کاهش هزینه ها و تحقق وعده های تحویل رقابتی باشد.

در حال حاضر بیشتر حمل و نقل های خرده فروشان در ایالات متحده وابسته به خدمات چند روزه توسط حمل کننده های سنتی بسته، مانند UPS و FedEx است. با این حال، فروشندگان به طور روزافزونی تحویل در همان روز را به عنوان ضرورت تحول می بینند. استفاده از شبکه پیک های محلی و تحویل یک روزه برای سفارشات آنلاین در فروشگاه ها، بخشی از یک پیشنهاد کلی حمل و نقل برای خرده فروشان است.

۲- زنجیره تامین دوجهته

در فروش سنتی، رابطه بین خرده فروش و تامین کننده یک رابطه یک طرفه بود. این رابطه یکطرفه زمانی که برندها مستقیما نمی توانستند فروش به مصرف کنندگان را داشته باشند به خوبی کار می کرد. با این حال، در تجارت الکترونیک امروز در حالیکه کانال های خرده فروشی افزایش یافته، برندها مستقیما کالاهای خود را به فروش می رسانند. بدون هماهنگی و ارتباط دوطرفه بین خرده فروشان و برندها، موجودی ممکن است در کانال های بدون تقاضا انباشته شده و منجر به سناریویی شود که در آن خرده فروشان مجبور به از بین بردن یا حراج محصولات برندها شوند.

در واقع بایستی خرده فروشان و برندها موجودی جغرافیایی خود را در بستر یک شبکه مناسب توزیع کنند. در این مدل، برندها سفارشات مربوط به خرده فروشی را تامین می کنند و خرده فروشان نیز سفارشات مستقیم مصرف کننده را برای برندها انجام می دهند.

پس از آن زنجیره تامین یک طرفه دو طرفه می شود، شبیه به اینکه چگونه صاحب خانه با پانل های خورشیدی می تواند تامین کننده برق در شبکه در زمان اوج نور خورشید و مصرف کننده برق از شبکه در شب باشد. از طریق هماهنگی زنجیره تامین، خرده فروشان و برندها می توانند مشکل تقاضای اضافی محصول را حل کرده و راه های ارزان تری را برای تحویل محصولات به مصرف کنندگان سریع پیدا کنند.

۳- روابط قوی با تامین کننده

داده های مرکز CommerceHub نشان می دهد که در سال ۲۰۱۶، تقریبا یک سوم کل فروش آنلاین، از محصولات جدیدی که به فروشگاه آنلاین خرده فروشی ها افزوده شده، صورت گرفته است. خرده فروشان همیشه به دنبال ایجاد روابط با تامین کننده گان جدید برای کمک به رشد تنوع محصولات آنلاین هستند، اما برخی از خرده فروشان از فرصت موجود برای ایجاد رابطه بهتر با تامین کننده موجود خود غافل هستند.

تجزیه و تحلیل داده های محصول و موجودی شبکه خرده فروشی نشان می دهد که بسیاری از خرده فروشان قادرند تنها بخشی از محصولات ارائه شده توسط تامین کنندگان خود را به فروش برسانند، و آن هم اغلب یک بخش کوچک است. در حالی که این محصولات بهترین فرصت برای خرده فروشان است، زیرا آنها با این کار رابطه با تامین کننده فعلی خود را تحقیر می کنند، این تاکتیک حتی در مقایسه با تجزیه و تحلیل رقابتی مفیدتر است.

۴- برنامه الگوریتم انتخابی

داده های زیادی مربوط به خرده فروشی آنلاین همواره در دسترس هستند. خرده فروشان نیاز به استفاده از داده های بزرگ برای ترکیب منابع متنوع اطلاعاتی و ایجاد ارزش برای مشتریان (و سهامداران) خود هستند. به عنوان مثال، این یک شیوه استاندارد برای خرده فروشان است که به طور مداوم بر انتخاب محصولات رقبای خود نظارت کنند. سپس این اطلاعات رقابتی با مجموعه محصولات موجود در خرده فروشی و محصولات عرضه شده توسط تامین کننده مقایسه می شود. پس از آن شکاف ها یا به اصطلاح “gaps” های موجود در محصولات رقبا دسته بندی شده به سرعت بسته می شوند، که می تواند به افزایش درآمد خرده فروشان منجر شود زیرا مصرف کنندگان محصولات موجود را در دسترس تر می بینند.

این نوع تجزیه و تحلیل حتی زمانی موثرتر می شود که خرده فروشان فایل های اطلاعاتی مشتری خود را با داده های جمعیت شناختی آن منطقه که درآمد، نحوه زندگی و دیگر اطلاعات را در مورد مشتریان خود فراهم می کنند، بررسی کنند.

۵- تمرکز بر مصرف کننده: درسی از آمازون

هنگامی که شما آن تمام این اقدامات را انجام دهید، می بینید که باز هم آمازون برنده است. زیرا تمرکز وسواسی آن در خدمت به مشتریان خود است. از دومین مشتری، جستجوی خود را جهت محصولی برای زمان تحویل آغاز می کند. خرده فروشان و برندها باید از فن آوری های جدید برای ارائه تجربه های منحصر به فرد و رضایت بخش برای مشتری استفاده کنند. این اقدامات از بازسازی سیستم های تحویل گرفته تا ساختن و افزایش روابط با تامین کننده ها، از طریق تجزیه و تحلیل و ارائه محصولات تکمیلی برای مصرف کنندگان از همه برندها را شامل می شود.

خرده فروشان بایستی خود را به خاطر تجربه مصرف کنندگان بهینه سازی کنند؛ زیرا این دقیقا همان چیزی است که آمازون انجام می دهد.

چالش ارسال مواد غذایی

مسائل مربوط به حمل و نقل سفارشات اینترنتی توسط سیستم های ارسال ، همچنان در حال گسترش است. اما از نظر کارشناسان، موضوع تحویل به موقع سفارشات برای خرده‌فروشانی که می‌خواهند در رقابت فروش آنلاین پیروز شوند، بسیار حیاتی است.

صنعت موادغذایی این روزها به موضوع موردعلاقه برای سرمایه‌گذاری سرمایه‌داران تبدیل شده است. به همین خاطر هم مسئله ادغام سفارشات آنلاین خواروبارفروشی‌ها برای خرده‌ فروشان موادغذایی به اولویت اول آن‌ها تبدیل شده است. این تمایل برای ادغام فروش آنلاین و غیرآنلاین موادغذایی، بعد از خرید سال پیش آمازون افتاد! آمازون در سال ۲۰۱۷ فروشگاه‌های مواد غذایی Whole Foods را خریداری کرد. حالا رقابت برای جذب مشتریانی که از رفتن به فروشگاه برای خرید هرچیزی ( حتی مواد غذایی و خوراکی) صرف‌نظر کرده‌ و می‌خواهند که سفارشاتشان را درب خانه تحویل بگیرند، داغ‌تر شده است!

برخی از فعالیت‌های اخیر شامل موارد زیر بوده است:

• همکاری والمارت با شرکت لجستیکی Postmates. Postmates از ۱۰ آوریل شروع به عرضه‌ی مواد غذایی به مشتریان والمارت در شهر شارلوت کرده است.
• گسترش امکانات شرکت تحویل مواد غذایی Instacart و اضافه کرد ۱۵۰ میلیون دلار به بخش تحویل
• آغاز تحویل رایگان دو ساعته آمازون محصولات
• تحویل رایگان دوساعته آمازون برای محصولات Whole Foods در لس‌آنجلس از طریق سرویس آمازون پرایم. این سرویس برای محصولات فروشگاه Whole Foods اکنون در هفت ایستگاه مترو در دسترس است.
• آزمایش برنامه وفاداری خرده‌فروشی تارگت به نام Target Red در منطقه دالاس-فورت. در این برنامه، تارگت به مشتریان اجازه می‌دهد تا با خریدی با مبلغ $۴۹٫۹۹ (در مقایسه با $۹۹ معمول) به مدت یکسال از خدمات نامحدود تحویل روزانه شرکت Shipt برخوردار شوند. Shipt استارتاپ تحویل موادغذایی است که در ماه دسامبر توسط تارگت خریداری شد.

علاوه بر تخفیف در خدمات Shipt، برنامه وفاداری Target Red همچنین تحویل روزانه مواد غذایی خشک و محصولات خانگی را از طریق سرویس Target Restock ارائه میدهد. برای این خدمت مشتریان معمولا ۴٫۹۹ دلار در هر تحویل هزینه می‌کردند.

همه‌ی این فعالیت‌ها، تنها بخشی از نبرد شدت گرفته بر سر سلطه بر تحویل مواد غذایی در جهان است!

 

اهمیت رو به رشد تحویل در آینده!

کارشناسان براین باورند که تمامی فعالیت‌های مرتبط با تحویل و دلیوری موادغذایی منطقی است. زیرا صنایع به طور فزاینده‌ای به اینترنتی شدن سوق دارد و تحویل سفارشات گرفته شده از وب، برای خرده‌فروشانی که می‌خواهند موفق شوند، ضروری است.

طبق انتظار محققان در سال ۲۰۱۸ اهمیت تحویل بطور قابل توجهی بیشتر خواهد شد و در این زمینه تاکید رویشرکت‌های طرف سوم مانند Instacart  و Shipt – که بازیگران اصلی این موضوع هستند- افزایش می‌یابد.

طبق داده‌های خرده‌فروشی اینترنتی، موادغذایی به سرعت یکی از داغ‌ترین موضوعات برای فروش آنلاین خواهد شد. در سال ۲۰۱۶، فروش آنلاین موادغذایی در ایالات متحده با رشد ۳۱٫۵ درصدی به ۲۲٫۱ میلیارد دلار رسید، که خرده‌فروشی‌های اینترنتی تخمین می‌زنند، که این میزان رشد دوبرابر مقدار رشد جهانی تجارت الکترونیک خواهد شد.

در وضعیتی که خواروبارفروشی‌ها موضوع مهمی مثل تحویل آنلاین را نادیده می‌گیرند، خرده‌فروشان بیشتر روی گسترش تجارت الکترونیک خود تمرکز کرده و برای تسهیل دریافت خرید آنلاین مشتریانشان تلاش می‌کنند. برای مثال والمارت در حال حاضر بیش از ۱،۲۰۰ مرکز برداشت سفارش داشته و قصد دارد تعداد این نقاط را برای راحتی مشتریانش تا ۱۰۰۰ نقطه دیگر در سال ۲۰۱۸ افزایش دهد.

 

تحلیل نهایی

بازار آنلاین مواد غذایی در سال گذشته به نقطه اوج خود رسید. زیرا مصرف کنندگان بیشتر و بیشتر خواستار تحویل مواد غذایی بودند. طبق پیش‌بینی‌ها این افزایش با سرعت بیشتری ادامه خواهد داشت. بنابراین خرده‌فروشان برای گسترش فروش خود و ماندن در بازار رقابت، باید به بخش تجارت الکترونیک و مسئله تحویل توجه ویژه‌ای داشته باشند.

همکاری با بنگاه های شخص ثالث و شرکت‌های لجستیکی به خرده‌فروشان اجازه می‌دهد تا خدمات تحویل را سریع‌تر و ارزان‌تر از آنچه که خودشان می‌توانند، به مشتری ارائه دهند. انجام این خدمات برای خود فروشندگان، امری هزینه‌بر بوده و خصوصا در مراحل اولیه‌ی کار، توجیه اقتصادی ندارد.

بنابراین نتیجه نهایی روند رشد تحویل مواد غذایی در افزایش تقاضا برای کار با این شرکت‌ها خواهد بود. بنابراین شرکت‌های تحویل در رقابتی جدای از رقابت خرده‌فروشان قرار خواهد گرفت. رقابتی که در آن کسی برنده خواهد بود که برنامه‌های بهتری برای تحویل سفارشات آنلاین موادغذایی داشته و یا با تغییر نحوه‌ی خرید، سرعت خرید مردم را تسریع کند.

تحویل روزانه مواد غذایی در نیویورک توسط والمارت و جت

شرکت والمارت، سومین خرده‌فروشی برتر دنیا و فروشگاه اینترنتی Jet.com، شرکت تجارت الکترونیک برتر چینی، قصد دارند بزودی تحویل روزانه سفارشات را در شهر نیویورک راه‌اندازی کنند. این اقدام باعث شدت گرفتن رقابت بر سر مشتریان در بازار تحویل مواد غذایی و کالای خواروبار فروشی خواهد شد.

شرکت jet.com برای این اقدام تصمیم دارد یک مرکز تحقق سفارشات در شهر Bronx (شهری در شمال شرقی نیویورک) افتتاح کند تا بتواند برای سفارشات این شهر پرجمعیت و بزرگ، تحویل در همان روز یا روز بعد را انجام دهد. در این مرکز موجودی کالای jet.com دپو خواهد شد. این محصولات شامل کالاهای ضروری و پرمصرف به همراه سایر کالاهای انتخابی خواهد بود.

از مزایایی که می‌توان برای این اقدام برشمرد، جدایِ از کاهش محسوس زمان ارسال سفارشات، اشتغالزایی برای افرادی است که در شهر کوچکی مثل برونکِس در حال زندگی هستند. این افراد میتوانند با آماده‌سازی، بسته‌بندی و ارسالِ سفارشات شمار زیاد مشتریان تجارت الکترونیک در شهر نیویورک، مشغول کار می‌شوند.

ایده‌ای که از آمازون و تارگت سرایت کرد!

قبل از اینکه والمارت و jet.com تصمیم خود را بیان کنند، دو شرکت آمازون و تارگت نیز در این زمینه برنامه‌هایی را اجرا کرده‌اند. در حال حاضر فروشگاه اینترنتی تارگت در ازای پرداخت هزینه، ارسال آنی را برای مشتریان در شهر نیویورک انجام می‌دهد. همین کار در آمازون با برنامه PrimeNow در داخل شهرها در حال اجراست.

بنظر می‌رسد نیاز مشتریان برای دریافت سریعِ کالای سفارش داده شده از سایت‌های تجارت الکترونیک و رقابت سیستم‌های ارسال برای همکاری با فروشگاه‌های اینترنتی بزرگ، باعث شده ایده‌های زیادی در زمینه جذب مشتری مطرح شود. ایده‌هایی که همگی در راستای ارائه خدمات بهتر، سریع‌تر و ارزان‌تر مطرح می‌شوند. برخی از این ایده‌ها در اجرا دچار مشکل شده و بعد از مدتی از طرف شرکت لجستیک کنسل می‌شوند. اما تجربه ثابت کرده ایده‌هایی که با استقبال خوبی از طرف مشتریان فروشگاه‌ها مواجه می‌شوند، با عناوین و شرایط متفاوت، از طرف رقبای دیگر مطرح شده و اجرا می‌شوند.

همچنین رقابتِ این روزهای سیستم‌های ارسال برای تحویل مواد غذایی، باعث شده شرکت‌های لجستیکی در پیِ کسبِ مهارت‌ها و امکاناتی مناسب ارسال مواد غذایی باشند.

اقدامات رونق بخشِ شرکت‌ها در کشورهای آسیایی

سیمون بِلشام، مدیرعامل فروشگاه jet.com در نشستی با سرمایه‌گذاران والمارت عنوان کرد “با مطالعاتی که داشتند، دریافته‌اند فروشگاه‌ها و مراکز تحقق سفارشات والمارت حضوری قدرتمند و ردپایی محسوس در مناطقی غیر از ایالات متحده دارد در حالیکه فروشگاه jet.com برند نام آشناتری در خود کشور چین محسوب می‌شود. همین مسئله باعث شد تا برنامه‌ای برای ایجاد کسب و کاری جدید و مکمل داشته باشیم تا فرایند انتقال و بازتولید تجارت الکترونیک فراهم شود. به همین خاطر در پی گسترش فعالیت‌های خود در سطح جهانی هستیم”

در نتیجه jet.com مجموعه متنوعی از محصولات از جمله مواد غذایی، خانه، مبلمان و پوشاک راه‌اندازی خواهد کرد. ترکیب فروش آنلاین محصولات غذایی و دیگر محصولات برای اولین بار است که توسط یک فروشگاه بزرگ چینی اجرا می‌شود. بنابراین جت دات کام در پی تنوع دادن به محصولاتش است.

اما والمارت سیاست دیگری در پیش گرفته است. او در حال سرمایه‌گذاری بیشتر در چین و هند است در حالیکه می‌خواهد اندازه بیزنس خود را در کشورهایی مثل برزیل و انگلیس کاهش دهد. هدف از این تصمیم کسب سهم بیشتری از بازار در کشورهای در حال رشد است. همچنین تمرکز کرده تا خدمات ارسال مواد غذایی و تحویل درب منزل را گسترش دهد. به همین خاطر هم شرکت لجستیکی Parcel را خریداری کرده است.

 

والمارت در لجستیک چین سرمایه‌گذاری می‌کند

والمارت تصمیم دارد برای رونق کسب و کار در چین، ابتدا زیرساخت خود را تقویت کنند. به همین منظور درصدد سرمایه‌گذاری ۵۰۰ میلیون دلاری در لجستیک چین است. چین بیش از ۴۰۰ شهر با میانگین ۱٫۲ میلیون تاجر دارد که نیاز به سیستم تحویل درب منزل دارند. وسعت کشور چین و پراکندگی جمعیت میلیاردی در آن باعث شده شرکت‌هایی که زنجیره تامین این کشور را برای خرید و فروش تجارت الکترونیک انتخاب کرده‌اند، ابتدا به فکرِ همکاری با سیستم‌های ارسال بزرگ و کارآمد در این زمینه باشند. خصوصا برای شرکت‌هایی مثل والمارت که تازه تصمیم به تجارت در چین دارند، استفاده از سیستم بیرونی برای ارسال سفارشات بصرفه‌تر و منطقی‌تر است. این سرمایه‌گذاری، بیشتر به منظور جذب یک سیستم لجستیک طرف سوم و بعد از آن ایجاد سیستم مستقل خواهد بود.

اقدامات جدید شرکت لجستیکی Fresh Direct

در عصری که زندگی می‌کنیم، در کشورهای توسعه یافته، صنعت تجارت الکترونیک و موضوع تحویل کالا راه خود را یافته و در حال گسترش این صنعت در بخش مواد غذایی و خواروبار است. به همین دلیل خبرهای جدید بیشتر در این زمینه منتشر می‌شود. با هم یکی از این خبرها را می‌خوانیم:

شرکت فروش، ارسال و توزیع بسته و مواد غذاییِ Fresh Direct برای راه‌اندازی انبار جدید خود آماده می‌شود.

شرکت Fresh Direct از سال ۲۰۱۰ سودآور بوده است و به همین دلیل در حال گسترش فعالیت‌هایش است. در همین حال سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای و استارتاپ‌ها در تلاش برای کسب موقعیت در بازار فروش آنلاین مواد غذایی هستند و این یعنی گسترش بازار شرکت‌های ارسال. بازاری که در آن آمازون-بزرگترین خرده‌فروشی اینترنتی دنیا- فروشگاه‌های زنجیره‌ای مواد غذایی Whole Foods را خریداری کرده است. اقدامی که صنعت تجارت الکترونیک را به یک مسابقه تسلیحاتی در این زمینه کشانده است!

به گزارش نشریه بلومبِرگ، Fresh Direct فوت و فن را فهمیده است! اینکه چگونه از ارسال مواد غذایی و خواروبار کسب درآمد کند.

طبق گفته‌های یکی از مدیران، این شرکت که انتظار می‌رفت درآمدی بالغ بر ۸۰۰ میلیون دلار در سال جاری داشته باشد، در حال حاضر در حال آماده‌سازی زیرساخت‌ها برای تاسیس فضایی ۴۰۰،۰۰۰ فومت مربعی بعنوان انبار در جنوب شهر برونکِس است. این اقدام به گفته مسئولان به دو برابر شدن درآمد این شرکت منجر خواهد شد.

فروش و درآمد این شرکت در شش سال گذشته بیش از دو برابر شده است. شرکت Fresh Direct حدود ۲۰ سال پیش و در زمان رونق اینترنت در نیویورک سیتی تاسیس شد. با این حال از سال ۲۰۱۰ بیزنسی سودآور بوده است. این نشان از موفق بودن این شرکت در زمینه ارسال و تحویل سفارشات اینترنتی در زمینه مواد غذایی دارد. مشتریان آن نیز علاوه بر آمازون که بخشی از ارسال سفارشات آنلاین فروشگاه‌های زنجیره‌ای Whole Foods را به این شرکت برونسپاری کرده است، فروشگاه بزرگ والمارت و شرکت Kroger هستند. این خرده‌فروشی‌ها برای صرفه‌جویی در پرداخت هزینه‌های میلیاردی برای افزایش توانمندی‌های زیرساخت لجستیکی، اقدام به همکاری با شرکت‌های طرف سومی چون Fresh Direct کرده‌اند.

Fresh Direct مسئله ارسال گام آخر را چگونه حل کرده است؟

در حالی که لجستیک شرکت Fresh Direct مسئولیت حمل و نقل سفارشات اینترنتی خرده‌فروشی‌های مواد غذایی را بر عهده گرفته است، مسئله مهم و مشکل‌ساز در این روند، ارسال گام آخر این سفارشات است. موضوعی که برای شرکت‌هایی مثل Jet.com و والمارت در شهری مانند نیویورک و اطراف آن بسیار با اهمیت است.

• Fresh Direct معتقد است با توجه به برنامه‌هایی که پیش‌بینی کرده و نرم‌افزاری که به منظور چینش ساختار زمانبندی ارسال طراحی کرده است، توانایی ارسال سفارشات را در زمان مقرر در این شهرها دارد. Fresh Direct برای ارسال هر سفارش مبلغی حدود ۶ تا ۷ دلار دریافت می‌کند. شاید این عدد از هزینه ارسال آمازون بالاتر باشد ولی Fresh Direct روی کیفیت ارسال‌ها تاکید دارد و معتقد است در این زمینه دانش فنی لازم را بدست آورده است.

Fresh Direct که در سال ۱۹۹۹ در شهر Long Island City تاسیس شد و در همین شهر سه مرکز پردازش و ۷ مرکز ارسال سفارشات دارد. این شرکت اکنون برای گسترش عملیات خود اکنون در شهر برونکِس، در حال آماده‌سازی زیرساخت لجستیکی خود است. به همین منظور انباری جدید به مساحت ۴۰۰،۰۰۰ فوت مربع را در این شهر تاسیس می‌کند. با احداث این انبار، تحویل دو ساعته سفارش در شهر منهتن و بروکلین امکانپذیر خواهد شد که در این مورد عملکردی شبیه به آمازون پرایم پیدا خواهد کرد. البته خودِ Fresh Direct فروشگاه خواروبار فروشی داشته و در منطقه نیویورک حدود ۵۴% از بازار را تحت کنترل دارد.

البته فعالیت شرکت‌های مشابه مثل Amazon Fresh و .Instacart Inc نیز در حال گسترش است و با اینکه حدود ۸٫۸% از بازار را در اختیار دارند، هنوز از مزایای Fresh Direct استفاده می‌کنند. از طرفی با توجه به تمایل فروشگاه اینترنتی jet.com برای استفاده از خدمات تحویل سفارش Fresh Direct در مناطق دیگر دارد، این شرکت با چالش جدیدی روبروست تا فعالیتش را در خارج از شهر نیویورک گسترش دهد.

• شرکت Fresh Direct یک راه‌حل دیگر دارد و آن جذب سرمایه‌گذار است. این شرکت بعلت سودآور بودن برای بسیاری از سرمایه‌گذاران جذاب خواهد بود. بنابراین می‌تواند از این فرصت استفاده کرده و جهش بزرگی در زمینه افزایش توانمندی و پیشرفت کارش انجام دهد.

همچنین با توجه به نرم افزاری که طراحی کرده تا زمان‌های ارسال سفارشات را بهینه‌سازی و مدیریت کند، پیش‌بینی می‌شود در راضی نگه‌داشتن مشتریانش عملکردی موفقیت آمیز داشته باشد.

پرش ۳۲ پله ای ایران در صنعت لجستیک جهانی

بر اساس آخرین گزارش بانک جهانی در مورد عملکرد لجستیکی کشورهای جهان، ایران با یک جهش ۳۲ پله ای  در سال ۲۰۱۸ به رده ۶۴ دنیا دست یافته است.

گزارش قبلی منتشر شده در سال ۲۰۱۶ که بر اساس شاخص عملکرد لجستیک اعلام می شود نیز بهبود قابل توجه ایران را نسبت به سال های قبل نشان میداد. شاخص عملکرد لجستیک یک شاخص چندبعدی است که عملکرد لجستیک تجاری یک کشور را ارزیابی می‌نماید و از سال ۲۰۰۷ به صورت دوسالانه توسط بانک جهانی اندازه‌گیری و پایش می‌شود.

براساس تعریف بانک جهانی، لجستیک تجاری دامنه‌ای از فعالیتهای ضروری تجاری همچون: حمل‌ونقل، انبارداری، یکپارچه‌سازی بارهای تجاری، امور گمرکی و تبادلات مرزی تا سیستمهای توزیع بین‌المللی و درون کشوری را شامل می‌شود. از میان کشورهای با درآمد سرانه هم‌سطح، آن کشورهایی که عملکرد لجستیکی بهتری داشته‌اند شاهد یک درصد رشد بیشتر در تولید ناخالص داخلی (GDP) و دو درصد رشد بیشتر در تجارت بوده‌اند.

جدول زیر رتبه ایران را در شاخص عملکرد لجستیک و زیرشاخص‌های آن از ابتدا تاکنون نشان می‌دهد.

این شاخص معتبرترین شاخص بین‌المللی مرتبط با لجستیک تجاری است که در آن وضعیت لجستیک داخلی کشورها و نیز لجستیک کشورها در عرصه بین‌الملل مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. این ارزیابی براساس شش زیرشاخص انجام می‌شود که عبارتند از:

• کارایی فرایندهای ترخیص کالا (سرعت، سادگی و قابل پیش‌بینی بودن تشریفات اداری مثل فرایندهای گمرکی)؛
• کیفیت زیرساختهای تجاری و جابجایی (مثل: مبادی ورودی، راه‌آهن، جاده‌ها، تکنولوژی اطلاعات)؛
• سهولت دسترسی به کالاهای مختلف با قیمت رقابتی؛
• شایستگی و کیفیت خدمات لجستیکی (متصدیان حمل‌ونقل، کارگزاران یا واسطه‌های گمرک)؛
• توانایی در تعقیب و ردیابی کالاهای ارسالی؛
• مناسب بودن زمان تحویل محموله‌ها به مشتری در زمان برنامه‌ریزی شده یا زمان مورد انتظار؛

نکته قابل توجه این است که هر یک از این ۶ شاخص به تنهایی ملاک ارزیابی صنعت لجستیک یک کشور نیست بلکه تمام‌شان در کنار یکدیگر تاثیر خود را می‌گذارند.

استارتاپ های جدید تحویل بسته زیر چتر آمازون

آمازون، غول تجارت الکترونیک جهانی، قرار است بخش پشتیبانی مالی و عملیاتی ویژه‌ی رانندگان و تحویل دهندگان را برای استارتاپ های نوپا انجام دهد. این شرکت، اقدامات اخیر را برای افزایش ظرفیت ارسال بسته موقعِ تقاضای مشتری انجام می‌دهد.

آمازون برای اینکه حوزه‌ی فرمانروایی خود را در خرده‌فروشی اینترنتی هرچه بیشتر گسترده کند، به وسایل نقلیه و موزعان بیشتری برای تحویل میلیون‌ها بسته نیاز دارد. بنابراین، آمازون و دیگر خرده‌فروشان اینترنتی، مردم را برای شروع کسب وکارها و استارتاپ‌هایی در حوزه تحویل بسته‌های تجارت الکترونیک تشویق می‌کنند.

آمازون برای ترغیب بیزنس‌ها، گفته است در صورت راه‌اندازی اینگونه استارتاپ‌ها، هزینه آن‌ها را تا ۱۰،۰۰۰ دلار کاهش می‌دهد. آمازون این کار را با در اختیار قرار دادنِ امکاناتی از قبیل کامیون‌های تخفیفی، یونیفرم، سوخت، بیمه کارکنان و غیره انجام خواهد داد.

گسترش ظرفیت حمل و نقلی آمازون

آمازون در جهت افزایش ظرفیت عملیات تحویل بسته، تاکنون اقدامات زیادی انجام داده است. از لیزینگ هواپیماهای خود تا تجربه تحویل بسته با پهباد و هواپیماهای بدون سرنشین. اقدامات دیگری از قبیل انتقال مستقیم بار از تجار به مصرف کننده به منظور جلوگیری از انفجار موجودی کالا در انبارها و اشغال فضای مفید آن نیز، در جهت همین استراتژی است.

البته آمازون مدت‌هاست که بخش بزرگی از ارسال‌های خود را به شرکت‌های لجستیکی طرف سوم برونسپاری کرده است. در حال حاضر نیز شرکت پست ایالات متحده، یعنی شرکت USPS و شرکت لجستیکی Fedex تعداد زیادی از بسته‌های تجارت الکترونیک آمازون را تحویل می‌دهند.

در واقع آمازون با این اقدام قصد دارد کنترل بیشتری روی بخش لجستیک تحویل بسته از طریق استفاده از تکنولوژی _ که خاصیت کسب وکارهای استارتاپی است_ و استفاده از امکانات و تسهیلات خود در این بخش داشته باشد. یکی از ابزارهای آمازون برای کنترل، خدمات وب سرویس (AWS) این شرکت است.

دیو کلارک، معاون ارشد آمازون می‌گوید : در وضعیتی که قرار داریم، تقاضای مشتری نسبت به هر زمان دیگری بیشتر است. بنابراین افزایش توان عملیاتی برای تحویل کالا جزو اولویت‌های ماست.

طبق نظر آمازون، افرادی که در دادن ایده‌های خوب و همچنین اجرای آن با کمک گرفتن از آمازون موفق شوند، می‌توانند سالیانه حدود ۳۰۰،۰۰۰ دلار درآمد کسب کنند. این موضوع که استارتاپ‌ها بتوانند کسب و کار خود را بسازند و از طرفی بدانند که آمازون تسهیلات حمل و نقل را برای آن‌ها فراهم خواهد کرد، باعث اشتیاق بیشتر آن‌ها در زمینه وارد کردن تکنولوژی به بخش ارسال و تحویل آمازون خواهد شد.

قبل از اعلام این ایده‌ی جدید، آمازون برنامه‌ای را برای مدیریت و رسیدگی به حجم بالای بسته‌ها، مخصوصا در دوره‌های شلوغ تعطیلات به کار گرفته بود. نحوه کار این برنامه به این صورت بود که افراد داوطلب از هر قشری با ثبت نام در بخش آمازون فلکس (Amazon Flex)، می‌توانند بسته‌ها را با وسیله نقلیه شخصی خود تحویل مشتری دهند. و با این کار می‌توانند درآمدی بین ۱۸ تا ۲۵ دلار در ساعت داشته باشند. این برنامه در خیلی از موارد به کار تحویل سرعت می‌داد. بهرحال مشخص است آمازون برای ارسال کلیه بسته‌های خود نیاز به کمک گرفتن از شرکت‌های واسطه ارسال دارد. اما این کار را با نظارت بیشتر خود در قالب استارتاپ‌ها انجام خواهد داد.

اما به هر حال برنامه جدید، در صورت اجرای درست، بیشتر به نفع آمازون خواهد بود. چرا که ظرفیت حمل و نقل و تعداد تحویل افزایش خواهد یافت و از طرفی وسایل نقلیه آمازون با کارکنانی که یونیفرم این شرکت را دارند خیابان های شهر را در بر خواهد گرفت. این یعنی استفاده درست از امکانات در جهت عملیات ارسال و تبلیغ و بازاریابی بصورت کاملا منطقی!

نسل های لجستیک

بعد از آشنایی مختصر و ساده‌ای که در مطلب هفته قبل درمورد معرفی لجستیک داشتیم، بهتر است با انواع شرکت های لجستیکی بر مبنای وسعت و نوع خدماتی که ارائه می‌دهند، آشنا شویم.

سازمان ها در سرتاسر جهان به دنبال تاکتیک و تکنیک‌هایی جهت بقا درفضای رقابتی پرتلاطم امروزی هستند. یکی ازاین رویکردها برون سپاری عملیات لجستیکی زنجیره تامین در قالب شرکت های لجستیکی طرف سوم طرف چهارم و طرف پنجم می باشد. به موازات افزایش این نوع شرکت‌ها رقابت بین آنها افزایش یافته و نیازمند به کارگیری روشها و علوم نوین مدیریتی همچون مدیریت دانش است. در ادامه با نسل‌های مختلف این شرکت‌های لجستیکی آشنا می‌شویم.

ارایه‌دهندگان خدمات لجستیکی طرف اول (۱pl)

این نسل از ارایه‌دهندگان خدمات لجستیکی (PL1) همان شرکت یا شخص حقیقی است که نیاز دارد بار، کالا، محصول یا وسیله خود را از نقطه‌ای به نقطه‌ای دیگر حمل کند و خودش این کار را انجام می‌دهد. عبارت «ارایه‌دهندگان خدمات لجستیکی طرف اول» هم به ارسال‌کننده بار و هم به دریافت‌کننده بار اطلاق می‌شود. یک PL1ممکن است یک سازنده، تاجر، واردکننده، صادرکننده، عمده‌فروش، خرده‌فروش یا توزیع‌کننده‌ای در حوزه تجارت بین‌الملل باشد. PL1همچنین ممکن است مؤسساتی همچون یک دستگاه دولتی یا یک شخص حقیقی یا خانواده‌ای باشد که از یک مکان به مکانی دیگر جابجا می‌شود.در یک کلام، هرکسی که کالایی را از مبدا آن به مکانی جدید جابجا کند به عنوان یک «ارایه‌دهنده خدمات لجستیکی طرف اول» محسوب می‌شود.

ارایه‌دهندگان خدمات لجستیکی طرف دوم (۲pl)

این نسل از ارایه‌دهندگان خدمات لجستیکی (۲pl)، متصدیان حمل‌ونقلی هستند که دارای دارایی‌های سرمایه‌ای (همچون کامیون، فضای انبار و مانند اینها) بوده و به‌طور واقعی همه ملزومات انجام حمل‌ونقل را دارا هستند. خطوط حمل‌ونقل دریایی که کشتی‌هایی را تحت مالکیت یا در اجاره خود دارند، شرکت‌های خطوط هوایی که هواپیماهایی را تحت مالکیت یا در اجاره خود دارند و شرکت‌های حمل‌ونقل زمینی بار که کامیون‌هایی را تحت مالکیت یا در اجاره خود دارند نمونه‌های بارزی از ۲plها می‌باشند.

ارایه‌دهندگان خدمات لجستیکی طرف سوم (۳pl)

ارایه‌دهندگان خدمات لجستیکی طرف سوم، شرکت‌هایی هستند که خدمات لجستیکی برونسپاری شده را در قالب قراردادهایی مشخص (معمولا بلندمدت) برای شرکت‌ها انجام می‌دهند. شرکت‌های ۳pl معمولا قسمتی یا گاهی وقت‌ها کل کارکردهای مدیریت زنجیره تامین شرکت‌های طرف قرارداد خود را برعهده می‌گیرند.به عبارتی، شرکت‌های خدمات لجستیک طرف سوم  یا به اختصار ۳plها به شرکت‌هایی گفته می‌شود که سازمان‌های تولیدی یا خدماتی، بخشی یا کل امور لجستیکی خود را به آن‌ها برونسپاری می‌کنند. این شرکت‌ها معمولا در حوزه‌های حمل‌ونقل و انبارداری متخصص هستند و قادرند خدمات خود را با انواع مختلف و متنوعی از محصولات منطبق سازند.براساس تعریفی دیگر، ۳plها کسب‌وکارهایی تجاری‌ هستند که در زمینه اجرای عملیات لجستیکی مجزا و یا وظایف پیچیده لجستیکی (موجودی انبار شده، حمل‌ونقل، مدیریت سفارشات، توزیع فیزیکی و غیره) سرویس ارائه می‌دهند.شرکت‌های لجستیکی بزرگی همچون DHL, Wincanton, CEVA & NYK Logistics و تمام شرکت هایی مه در سری موضوعات “معرفی شرکت های لجستیکی” مطرح شد، از نوع نسل سوم ارایه‌دهندگان خدمات لجستیکی محسوب می‌شوند.

شرکت پایگان نیز با ارائه خدمات انبارداری، بسته بندی و ارسال بسته به کسب و کارها و بخصوص برای فروشگاه‌های اینترنتی در سراسر کشور، جزو شرکت های لجستیکی طرف سوم است.

ارایه‌دهندگان خدمات لجستیکی طرف چهارم (۴pl)

این نسل از ارایه‌دهندگان خدمات لجستیکی (۴pl) به‌صورت یک تشکیلات مستقل است که اساس آن نه بر پایه دارایی‌های سرمایه‌ای خدمات لجستیکی (مثل وسایل حمل‌ونقل و نگهداری) بلکه از نوع یکپارچه‌کنندگی است که منابع، قابلیت‌ها و فناوری‌های سازمان خود را با سایر شرکت‌ها و سازمان‌ها (شامل تولیدکنندگان، توزیع‌کنندگان و حتی شرکت‌های ۴pl) یکپارچه کرده و از این طریق، راه‌حل‌های مدیریت زنجیره تامین جامع را برای مشتریانش طراحی، ایجاد و اجرا می‌کند.راه‌حل‌های جابجایی بار شرکت KAP نمونه شناخته شده‌ای از ارایه‌دهندگان خدمات لجستیکی طرف چهارم است که با دسترسی که به شرکت‌های حمل‌ونقل ملی و بین‌المللی دارد از طریق ارایه خدمات مشاوره‌ای و سازماندهی مجدد خدمات لجستیکی و تدارک مناسب باعث کاهش هزینه‌های لجستیکی مشتریان خود می‌شود. شرکت KAP بیشتر تاکید خود را بر شکل‌دهی محصولات، بازمهندسی فرایندهای بسته‌بندی و مونتاژ،  همچنین باز سازماندهی فرایند توزیع گذاشته است و از این طریق غالبا باعث بهبودهای قابل‌توجهی بدون نیاز به استفاده از فناوری‌های پیچیده و زیاد برای مشتریان خود می‌شود.

ارایه‌دهندگان خدمات لجستیکی طرف پنجم (۵pl)

ارایه‌دهندگان خدمات لجستیکی طرف پنجم، تقاضاهای مختلف ۳PLها و اعضای مختلف زنجیره تامین را در یک ظرفیت حجیم تجمیع و یکجا می‌کند تا از این طریق آنها بتوانند با مذاکرات دوجانبه امکان توافق روی نرخ‌های مطلوب‌تری با شرکت‌های حمل‌ونقل (زمینی، دریایی، هوایی) داشته باشند. این نسل از ارایه‌دهندگان خدمات لجستیکی همچون نسل قبل (چهارم) بر پایه دارایی‌های سرمایه‌ای نبوده بلکه تلاش می‌کنند تا خدمات خود را در یک بستر الکترونیکی ارایه دهند. ویژگی کلیدی ۵plها تلاش آنها برای ایجاد همکاری مشارکتی بین اعضای یک زنجیره تامین با شرکت‌های لجستیکی به‌منظور حداکثر بهره‌برداری از ظرفیت‌های موجود با ایمن‌ترین و کم‌هزینه‌ترین راه‌حل ممکن می‌باشد.شکل‌دهی عمده‌فروشان مجازی برای یک سیستم توزیع، یکی از فعالیت‌هایی است که توسط ۵plها می‌تواند ارایه شود. این خدمت به‌خصوص برای بنگاه‌های کوچک و متوسط (SMEها) فضایی را فراهم می‌کند تا بتوانند علاوه بر فروش محصولات خود به عمده‌فروشان واقعی داخلی، از طریق عرضه محصولات خود توسط این عمده‌فروشان مجازی در بازارهای صادراتی و بین‌المللی نیز حضور داشته باشند.کارکرد اصلی ۵plها بیشتر برای زنجیره‌های تامین بین‌المللی بوده و باعث کمرنگ شدن نقش مرزهای کشورها در مراودات و تجارت جهانی می‌شوند.

ارائه دهندگان خدمات لجستیکی طرف هفتم (۷pl)

این مفهوم ترکیبی از ارائه دهنده‎ی خدمات طرف سوم و چهارم لجستیک است که یک ارائه دهنده خدمات می‎تواند هم خدمات ۳PL و هم خدمات ۴PL را برای مشتریان تامین کند. این نوع شرکت‎ها به عنوان شرکتی که دارای راه‎حل‎های کلیدی هستند شناخته شده و به جای اینکه با چندین نفر برای خدمات لجستیکی طرف باشید تحت یک قرارداد با یک شرکت طرف قرارداد خواهید بود.

شرکت های طرف سوم، یک سر و گردن بالاتر از نسل های دیگر لجستیکی

با توجه به شرایط رقابتی در عصر حاضر، برای اینکه بتوانیم یک شرکت پیشرو در زمینه لجستیک سوم باشیم باید از دید مشتری‌ها به سوال ” چه شرایطی یک شرکت لجستیک طرف سوم خوب باید داشته باشد؟” پاسخ دهیم، آنگاه از این طریق می‌توان پی به الزامات مورد نیاز مشتری‌ها برده و درصدد آن باشیم تا بتوانیم آنها را در سازمان ایجاد یا بهبود بخشیم، سپس با معرفی این توانایی‌ها در بازار رقابتی بتوانیم سهم بیشتری از بازار را به خود اختصاص دهیم.

دلایل عمده که شرکت‌های تولیدی و خدماتی به شرکت های طرف سوم رو می آورند :

1. کاهش قیمت تمام شدۀ محصولات. این شرکت‌ها به واسطۀ تخصصی بودن و همچنین به دلیل حجم بالای فعالیت‌هایی که دارند، قادرند هزینه‌های لجستیکی را کاهش داده و در مقابل هزینه‌های کمتری از صاحبان کسب و کار دریافت کنند.
2. افزایش میزان و کیفیت خدمات ارائه شده به مشتریان. این شرکت‌ها به دلیل دارا بودن تخصص و منابع انسانی کافی این امکان را دارند که خدمات لجستیکی را به نحو مطلوب‌تر و بهتری به مشتریان و اشخاص درگیر با فرایند لجستیک، ارائه نمایند.
3. جهانی شدن و خروج از محدودیت‌های منطقه‌ای و توسعۀ بازار محصولات و مواد اولیه. حرکت به سمت جهانی شدن امروزه یک الزام محسوب شده و شرکت‌هایی در بازار رقابت توان ادامۀ فعالیت را خواهند داشت که از بازارهای منطقه‌ای پا را فراتر گذاشته و به سمت جهانی شدن حرکت کنند. در فرایند جهانی شدن فعالیت شرکت‌ها تخصصی‌تر می‌شود و در نتیجه لازم است فعالیت‌های لجستیکی نیز به صورت تخصصی به شرکت‌هایی سپرده شود که وظایف لجستیکی را به خوبی می‌شناسند.
4. استفادۀ بهینه شرکت‌ها از علوم و تکنولوژی جدید. یک شرکت طرف سوم برای اینکه در گردونۀ رقابت در حوزۀ کاری خود باقی بماند، ناچار است تا خود را مدام به روز کرده و از تکنولوژهای روز استفاده کند.

کسب و کار لجستیک

اگر از ۱۰۰ نفر بپرسید که لجستیک چیست؟ بی شک بیش از ۸۰ درصد آنها نمی‏دانند، ۱۰ درصد در مورد تدارکات نظامی با شما حرف می‏زنند. در حالت خوشبینانه نیمی از ۱۰ درصد باقی مانده آن را حمل و نقل تعریف می کنند و نیم دیگر تعریف واقعی لجستیک یعنی (انبارداری و ذخیره سازی، حمل و نقل، مدیریت اطلاعات) را دارند.

این در حالی است که در دنیای دیجیتالی امروز خیلی ها با لجستیک سر و کار دارند و خودشان بی خبرند. لباسی که از یک فروشگاه اینترنتی می خرید، کفشی که بعد از یک تبلیغ تلویزیونی سفارش می دهید و یا وسیله آشپزخانه ای که از یک کانال تلگرام انتخاب می کنید، همه بعد از انتخاب و خرید شما به افراد فعال در حوزه لجستیک سپرده می شود و بعد به دست شما می رسد. نگهداری کالا، بسته بندی آن و در آخر ارسال برای شما، همه و همه یعنی لجستیک.

مدیران فروشگاه های مجازی (سایت اینترنتی، فروش تلویزیونی، فروش اینستاگرامی و تلگرامی) بروز، حتما تمام فعالیت های گفته شده را به شرکت های لجستیکی کاردان سپرده و با انجا ندادن آنها، از افزایش هزینه و انجام شدن کار به صورت غیرتخصصی جلوگیری می کنند. حال آنکه هنوز درصد زیادی از مدیران به اهمیت برون سپاری لجستیک واقف نیستند. توصیه ما یک مطالعه کوتاه و مفید در مورد لجستیک است که خودمان راه را برای شما کوتاه کرده ایم.

چرا لجستیک؟

فعالیت‌های‌ لجستیکی‌ در همۀ‌ حوزه‌های‌ زندگی‌ انسان‌ به‌طور مستقیم‌ و غیر مستقیم‌ تأثیرگذار می‌باشند؛ از امور فردی‌ و روزمره‌ گرفته تا زندگی‌ خانوادگی‌ و همین‌طور چرخۀ حیات سازمان‌ها‌ و… همه و همه به‌ صورتی‌ فراگیر، متأثر از موضوعات‌ و مفاهیم‌ لجستیکی‌ است. از آنجایی که هدف لجستیک، حداقل کردن هزینه‌های سازمان با ایجاد مطلوبیت زمانی و مکانی برای کالا می‌باشد، روش‌هایی مانند لجستیک ناب، برون سپاری، لجستیک مجازی، لجستیک معکوس، لجستیک یکپارچه و مدیریت زنجیره تامین و سایر نظریه‌ها و روش‌های لجستیکی، به دنبال ایجاد مزیت رقابتی برای سازمان و افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های لجستیکی به عنوان بخش مهمی از هزینه‌های تولید می‌باشند. به گونه‌ای که توسعه و بکارگیری مؤثر علم لجستیک و بهره‌گیری از مفاهیم علمی درمدیریت زنجیره تامین کالا طی سال‌های گذشته در برخی از کشورها موجب کاهش ۵% تولید ناخالص ملی آنان گردیده است .پس می‌توان ادعا کرد لجستیک  در حال تبدیل شدن به یکی از پایه‎های توسعۀ اقتصادی است و باید به آن توجه ویژه نمود.

لجستیک چیست؟

لجستیک در معنای عام به معنای آمادگی و پشتیبانی است. این مفهوم در جنگ جهانی دوم و در زمان آماده سازی ابزار و ادوات جنگی شکل گرفت و از دنیای نظامی به تجارت و اقتصاد رسید. به طوری که لجستیک در کشورهای پیشرفته بسیار فراگیر شد و این مسأله سودهای فراوانی نیز برای کسب و کارها به همراه آورد.

اما متأسفانه ابعاد مختلف لجستیک با وجود قدمت آن هنوز در کشور ما ناشناخته مانده است و صرفاً به معنای حمل و نقل شناخته می‌شود. در صورتی که لجستیک، تمام فرآیندهای تولید تا مقصد را شامل می‌شود.

این مقوله در تجارت آنلاین توانسته است کمک زیادی به کسب و کار کند و کنترل هزینه‌ها، منابع، انرژی و رضایت‌مندی مشتری را در پی داشته است.

لجستیک یعنی رساندن کالاهای مناسب در مکان و زمان مناسب با هزینۀ مناسب، شرایط مناسب و با مراقبت و توجه به محیط. از جمله زیرسیستم های لجستیکی عبارتند از: حمل کردن، انبارداری، کنترل موجودی، سیستم‌های اطلاعاتی/ ارتباطاتی، بسته بندی، مدیریت ساخت.

حمل‌ونقل، انبار و مدیریت اطلاعات سه مؤلفۀ اصلی لجستیک را تشکیل می‌دهند که البته سهم حمل‌ونقل چیزی حدود ۶۲ درصد، سهم انبار و ذخیره‌سازی حدود ۳۳ درصد و سهم مدیریت اطلاعات حدود ۵ درصد از متوسط هزینه‌های لجستیکی می‌باشد.

اهمیت‌ اقتصادی‌ لجستیک‌

امروزه، روند رو به‌ رشد جمعیت‌ و به‌ دنبال آن‌ رشد تقاضا، باعث‌ شکل‌گیری‌ بازارهای‌ فروش‌ کالا و همین‌طور مراکز عرضۀ‌ خدمات‌ و کالاها شده‌ است. موضوعی که به بازارهای فروش کالا معنایی بنیادین می‎بخشد، توزیع‌ محصولات از تولید تا ارسال آن به‌ دست‌ مصرف‌کنندۀ‌ نهایی‌ است که به‌ یکی از شاخص‌های مهم در توسعۀ اقتصادی کشورها تبدیل‌ شده‌ است‌.

در این چرخه، فعالیت‌های‌ لجستیکی‌ بر میزان‌ نرخ‌ بهره‌وری‌، نرخ‌ سود و هزینه‌های‌ مربوط‌ به‌ انرژی، حتی نرخ‌ تورم‌ و دیگر خصوصیات‌ اقتصادی‌ تأثیرگذار است‌.

 

برون‌سپاری لجستیک

لجستیک طرف سوم ۳ pl عبارت است از بهره‌مندی از شرکت‌های خارجی جهت انجام وظایف لجستیکی که در گذشته در درون سازمان انجام می‌گرفته‌ است. وظایفی که توسط شرکت‌های ۳ pl انجام می‌گیرند، می‌توانند شامل کلیۀ فرایندهای لجستیکی یا مجموعه‌ای از فعالیت‌های منتخب باشند.

از آنجا که تنوع فعالیت‌های شرکتهای لجستیکی طرف سوم گستره وسیعی از فعالیت‌های حمل‌ونقل، انبارداری و ذخیره‌سازی، بسته‌بندی، توزیع و پخش را دربرمی‌گیرد؛ سازمان‌های مختلفی همچون: وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت راه و شهرسازی و گمرک با این شرکت‌ها در ارتباط هستند.

همان‌گونه که تجربۀ نزدیک به چهار دهۀ اخیر کشورها و صنایع پیشروی دنیا نشان می‌دهد؛ کارآمدی حوزۀ لجستیک یکی از مهمترین راهبردهای بهبود فضای کسب و کار، کاهش هزینۀ مبادله و قیمت تمام شده و افزایش بهره‌وری در زمان حاضر می‌باشد. امروزه، لزوم توجه به مقولۀ لجستیک بر مدیران صنایع و کسب‌وکارهای مختلف پوشیده نیست؛ چرا که هزینه‌های لجستیکی بعضا تا ۳۰ درصد از هزینه‌های تحویل (قیمت تمام‌شده) محصول را تشکیل می‌دهد.

از این رو، ارتقای سطح آگاهی از اهمیت لجستیک طی سال‌های اخیر موجب شده تا کم و بیش اقداماتی در جهت توسعۀ لجستیک در کشورها و شرکت‌های پیشروی دنیا صورت گیرد که از آن جمله می‌توان به پدید آمدن شرکت‌های لجستیکی طرف سوم (۳plها) و گسترش استقبال عمومی از آنها اشاره کرد. کارکرد اصلی ۳PLها مبتنی بر توزیع فیزیکی کالا و خدمت می‌باشد.

هم اکنون تولیدکنندگان بر این امر واقفند که جهت کسب مزیت رقابتی در شرایط کنونی اقتصادی و ماندن در میدان مسابقه بهتر است بر فعالیت‌های اساسی خود تمرکز کنند و مدیریت فعالیت‌های لجستیکی و پشتیبانی خود را به شرکت‌های ۳pl واگذار کنند. در حالی که پیش‌تر، شرکت‌ها صرفاً به برون‌سپاری فعالیت‌های حمل‌ونقل می‌پرداختند؛ اما در حال حاضر برون‌سپاری تمام یا بخش عمده‌ای از فعالیت‌های لجستیکی مورد توجه قرار گرفته است.

البته باید گفت که متأسفانه علی‌رغم نیاز فراوانی که در درون کشور احساس می‌شود و با وجود موقعیت لجستیکی فوق‌العاده کشور ایران، توسعه و راه‌اندازی چنین شرکت‌هایی، به معنای واقعی، در سطح کشور ایران هنوز مورد توجه جدی قرار نگرفته است. از دلایل اصلی عدم شکل‌گیری و توسعه این شرکت‌های تخصصی در کشور علی‌رغم نیاز مبرم به آنها می‌توان رسمیت نیافتن شرکت‌های لجستیکی طرف سوم در کشور و نبود متولی مشخص و مرجع قانونی تعریف‌ شده‌ برای راهبری و کنترل آنها که نسبت به صدور مجوزها، اعمال ملاحظات قانونی مورد نیاز و نیز نظارت بر حسن فعالیت‌های آنها مسئول باشد، برشمرد.

منافع بکارگیری دانش لجستیک و مدیریت زنجیره تامین

• موجودی‌های کمتر
• بهره‌وری بالاتر
• چابکی بیشتر
• موعدهای تحویل کوتاهتر
• سود بالاتر
• رعایت حقوق بیشتر مشتری
• وجود موجودی‌ها و اندازه انباشته‌ها به مقدار صحیح
• قابلیت مشاهده و ردگیری رخدادها
• کاهش هزینه‌‌ها
• افزایش خدمت دهی به مصرف‌کنندگان
• ایجاد مزیتهای رقابتی
• تعامل نزدیکتر با تامین کنندگان
• ایجاد فرصت برای خرید مقادیر زیاد و با هزینه کمتر
• ایجاد مرجع پاسخگویی
• توانایی اجرای دقیق سیستم‌ها به صورت ترکیبی

نقش تکنولوژی در آینده شرکت های لجستیکی

صنعت لجستیک در حال عبور از تغییرات و تحولات سریع می‌باشد. آینده این صنعت پر است از خلاقیت و تکنولوژی. از هنگامی که تکنولوژی‌های جدیدی مثل اینترنت اشیاء، ارسال بسته با پهبادها (هواپیماهای بدون سرنشین) و رانندگی و استفاده از خودروهای بدون راننده (خودران) را تنها جزئی از داستان های علمی تخیلی محسوب می کردیم، زمان زیادی نگذشته است. اما امروزه صنعت لجستیک کم کم این فناوری‌ها را وارد خود می‌کند تا بتواند سرویسی ارزان‌تر، سریع‌تر و قابل اطمینان‌تر به مشتریان عرضه کند. البته مشتریان آن‌ها یعنی تولیدکنندگان و فروشندگان به شرکت‌های لجستیک فشار می‌آورند تا هرچه سریعتر این کار را انجام دهند.

 

تکنولوژی‌هایی که در آینده‌ی لجستیک کاربرد خواهند داشت

 

استفاده از ربات‌ها :

امروزه رباتها جایگاه خود را در حوزه های مختلف پیدا کرده و به عنوان بخش جدایی ناپذیری از سیستمهای اتوماسیون صنعتی مدرن، بطور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. در صنعت لجستیک و بخصوص عملیات لجستیک مربوط به حوزه تجارت الکترونیک نیز شاهد این هستیم که شرکت های بزرگ فعال در این حوزه به سمت استفاده از ربات ها روی آورده و سرعت عملیات خود را بهبود بخشیده اند. بیشترِ این کاربردها در زمینه عملیات انبار مثل جابجایی قفسه‌ها و بسته‌ها، بسته بندی و این قبیل کارها به نیروی انسانی کمک میکند.

اینترنت اشیاء :

این تکنولوژی انقلابی به دستگاه ها اجازه می دهد تا با یکدیگر و با استفاده از اینترنت و همچنین بدون دخالت انسان با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. کاربرد آن در آینده اجازه خواهد داد سرعت حمل بالاتر برود، زباله ها کاهش یابند و هزینه ها را کاهش دهند.

تحقیقات نشان می دهد ۲۶٫۲۵ درصد شرکت های لجستیک طرف سوم در حال حاضر از تکنولوژی “ماشین به ماشین” استفاده می کنند. اکثریت نزدیک به همه این شرکت ها معتقدند اینترنت اشیاء تاثیر بسزایی بر این صنعت خواهد داشت.

ارسال بسته با پهبادها (هواپیماهای بدون سرنشین) :

آمازون در سال ۲۰۱۵ با اعلام اینکه قصد دارد کاری کند تا پهپادها بارهای مشتریان را حمل کنند، توجه همه را به خود جلب کرده و یک شوی تبلیغاتی همراه با تکنولوژی به راه انداخت. بعد از آن شرکت‌های دیگر هم به پیروی از آمازون این قول را دادند. اما هنوز هم شک های بسیاری در مورد نحوه استفاده پهپاد ها در صنعت لجستیک وجود دارد. تحقیقات نشان می دهد ۲۷٫۳۱ در صد مردم معتقدند احتمال به وقوع پیوستن این نوع حمل بین ۵ تا ۱۰ سال آینده بسیار ناچیز است.

بدون شک کاربرد پهپاد ها با بسیاری از موانع روبرو است. بسیاری از پاسخ دهندگان همه پرسی ها معتقدند مسائل قانونی از بزرگترین موانع است در حالیکه دیگران معتقدند مسائل امنیتی و ایمنی نیز باید قبل از استفاده مورد بازبینی قرار گیرد. دیگر موانع پیش رو هزینه های ساخت شبکه ای عظیم از پهپادها، غیرقابل اطمینان بودن آن‌ها و محدودیت‌های حجمی و اندازه‌ای، است.

تحقیقات نشان میدهد تنها ۱٫۵ درصد شرکت‌های لجستیکی تخصص و دانش استفاده از پهپادها را دارند.

خودروهای بدون راننده (خودران) :

رویای گوگل مبنی بر ماشین‌های الکتریکی بدون راننده بسیاری را متقاعد کرده که آینده متعلق به ماشین‌های بدون سرنشین است. این نوع ماشین‌ها دارای چشم و گوش الکترونیکی بوده و قابلیت مسیریابی بدون دخالت انسان را دارند. البته استفاده از آن‌ها به شدت هزینه‌ها را کاهش می دهند. در مطالب قبلی این وبلاگ، خبرهایی از استفاده آزمایشی از این خودروها منتشر شده است.

به کارگیری و سازگاری با چنین تکنولوژی‌های انقلابی کار بسیار سختی است و نیاز به بررسی‌های زیاد و چندین باره و همچنین قانون‌گذاری‌های لازم دارد به همین دلیل همه این ایده‌ها، به خصوص پهپادها و ماشین های بدون سرنشین که توسط غول‌های خرده‌فروشی و تکنولوژی دنیا مطرح شده‌اند، هنوز هم بعد از چندین سال در مرحله آزمایش قرار دارند و هنوز به مرحله کاربرد وارد نشده‌اند، زیرا این شرکت‌ها بسیار محتاطانه در این زمینه قدم برمی‌دارند.